W myśl obowiązującego prawa małżeńskiego nie mogą zawrzeć ze sobą małżeństwa osoby, z których chociażby jedna dotknięta jest chorobą psychiczną - nawet w okresie przytomności umysłu - niedorozwojem psychicznym abo otwartą gruźlicą lub chorobą weneryczną w stanie zaraźliwym

Pamiętać należy, iż prawo do życia ma każdy człowiek, lecz do dawania życia tylko ten, kto nie jest obarczony chorobą fizyczną lub psychiczną, którą mógłby przekazać potomstwu MAŁŻEŃSTWO jako fundament rodziny jest instytucją o olbrzymim znaczeniu społecznym i ogólnym. Dlatego też winno być zawiązane z rozmysłem i należytą rozwagą. Zgodność charakterów, wspólność zainteresowań i upodobań są czynnikami łączącymi dwoje ludzi często trwalej niż najgorętsze uczucie

Doniosłą rolę w pożyciu małżeńskim odgrywa także stan schorzeń obojga małżonków, dlatego narzeczeni powinni poddać się badaniu lekarskiemu przed ślubem. Głównym celem małżeństwa jest wychowanie zdrowego potomstwa. Istnieje szereg chorób fizycznych i psychicznych, które nie wyleczone przed zawarciem małżeństwa stają się później przyczyną nieszczęśliwego pożycia i obciążają potomstwo. Wymienić tu trzeba trzy główne kategorie schorzeń:

- pierwsza w dziedzinie narządów płciowych
- druga dotycząca serca, płuc i nerek
- trzecią są schorzenia psychiczne i narządów zmysłów.

Kategoria pierwsza obejmuje zboczenia lub niedorozwój w budowie wzgl. czynności narządów płciowych i schorzenia płciowe w rodzaju bezpłodności, niemocy oraz choroby weneryczne. Te ostatnie można obecnie wyleczyć dużo prędzej niż dawniej dzięki nowym środkom leczniczym. Szczególnie gdy chodzi o rzeżączkę czyli tryper i kiłę czyli syfilis.

Kategoria druga obejmuje choroby serca, płuc i nerek. Kobieta obarczona posuniętą wadą serca, mająca obrzęk nóg i duszność, lub też dotknięta otwartą gruźlicą płuc wzgl. chora na nerki narażona jest zarówno w czasie ciąży jak i porodu na niebezpieczeństwo utraty życia. Dzieci zaś rodziców gruźlików narażone są stale na zakażenie się tą straszną chorobą.