Organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego są jednym z tych podmiotów o ograniczonej legitymacji procesowej, które najczęściej domagają się wszczęcia kontroli konstytucyjności w postępowaniu przed TK. Skuteczność tych inicjatyw — postrzegana w kontekście innych podmiotów wymienionych w art. 191 ust. 1 pkt 4–5 Konstytucji — utrzymuje się na dosyć niskim poziomie, co sprawia, że jedynie niewielka część wniosków pochodzących od organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego poddawana jest merytorycznej ocenie Trybunału64. Tak stan rzeczy jest bez wątpienia wypadkową zarówno formy i treści samych wniosków, jak i sposobu oraz głębokości ich weryfikacji już na etapie wstępnego rozpoznania przez Trybunał Konstytucyjny. Nie zmienia to jednak faktu, że udział jednostek samorządu terytorialnego w charakterze wnioskodawców w postępowaniach przed Trybunałem można z pewnością uznawać za jedną ze specyficznych cech polskiego modelu hierarchicznej kontroli norm.