Czerpiąc z doświadczeń innych państw, należy wskazać, że w Irlandii w razie śmierci Taoiseach, Tanaiste (jego zastępca) wypełnia obowiązki do czasu powołania nowego szefa rządu²⁶. Z kolei w myśl art. 97 Konstytucji litewskiej – rząd podaje się do dymisji, jeżeli jego szef umrze. W Portugalii zaś „śmierć lub długotrwała niemoż­ność pełnienia urzędu premiera powoduje dymisję rządu”²⁷. W Bułgarii natomiast, kompetencje RM wygasają z chwilą śmierci premiera²⁸.

VI. Odnosząc się natomiast do tymczasowej niemożności sprawowania urzędu przez Prezesa RM, warto zwrócić uwagę na art. 6 ust. 1 ustawy o Radzie Ministrów. Przepis ten stanowi, że „w razie nieobecności Prezesa Rady Ministrów lub w innym wypadku czasowej niemożności wykonywania przez niego obowiązków w Radzie Ministrów, pracami Rady Ministrów kieruje wiceprezes Rady Ministrów wyznaczony przez Prezesa Rady Ministrów lub jeden z ministrów, jeżeli wiceprezes Rady Mini­strów nie został powołany (art. 6 ust. 1 ustawy o Radzie Ministrów).

VII. Powyżej zaprezentowano jedynie ogólny zarys problemu. Pozostaje mieć nadzieję, że pośród licznych propozycji zmian Konstytucji RP z 1997 r. dążących do zmiany reżimu rządowego, dodania rozdziału regulującego stosunki RP w UE czy innych incydentalnych nowelizacji, prawodawca – zwłaszcza po 10 kwietnia 2010 r. – dostrzeże konieczność zabezpieczenia polskiego systemu rządów przed stanem niepewności, który (w funkcjonowaniu państwa) z pewnością wywoła ziszczenie się większości opisanych wypadków.