Nowy odpis z księgi wieczystej ma postać tabelki liczącej dziesiątki, jeśli nie setki komórek. Każda informacja, która może zostać odnotowana w księdze ma własną rubryczkę, która pojawia się na wydruku, nawet jeśli nie jest wypełniona. Kiedyś jak nieruchomość składała się z 3 działek, to w odpisie pisano po prostu, że nieruchomość stanowi "działki ewidencyjne nr 13/5, 14, 15/3", teraz jednak każdy z tych numerów wpisywany jest w osobnej rubryczce, której towarzyszy kilka dodatkowych rubryk (w większości pustych), przez co informacja, która kiedyś mieściła się w 1-2 linijkach odpisu dzisiaj zajmuje całą stronę. A to jeszcze nie koniec. Ustalenie kto jest właścicielem wymaga już bardo dużej wprawy, bo zamiast prostego zapisu "Jan Henryk Kowalski syn Józefa i Marianny PESEL..." mamy każde z tych słów w osobnej rubryczce, jedno pod drugim i łatwo jest któreś przeoczyć. A jeżeli właścicieli jest kilku trzeba jeszcze uważać, żeby nie pomieszać rubryczek i nie pomylić imienia drugiego współwłaściciela z wpisanym nad nim imieniem matki pierwszego współwłaściciela. Tu przydatna jest linijka, albo zakreślacz, bo oko po jakimś czasie pogubi się w plątaninie linii.  Jeszcze lepsza zabawa jest z ustalaniem  kto ma jaki udział w tej nieruchomości. Przy nazwiskach współwłaścicieli nie wpisano bowiem, jaki mają udział. Widnieje tam tylko cyfra oznaczająca "numer udziału w prawie" po ustaleniu której należy cofnąć się (czasem o kilka kartek) i w plątaninie linijek odszukać tę samą cyferkę (pilnując, by nie pomylić jej z kilkoma podobnymi ale oznaczającymi co innego) i sprawdzić jaki udział wpisano w odpowiedniej przypisanej do niej rubryczce. Aha, i jeszcze ta sama osoba może być wpisana w księdze kilka razy, wiec trzeba to potem zsumować.