Następnie rzecznik generalny zaznaczył, że dyrektywa nie sprzeciwia się temu, by państwa członkowskie przyznały bibliotekom prawo do dokonywania cyfrowego zapisu utworów zawartych w ich zbiorach, jeżeli wymaga tego ich publiczne udostępnienie za pośrednictwem wyspecjalizowanych terminali. Może być tak w przypadku, gdy należy chronić oryginały utworów, które jako wciąż chronione prawem autorskim, są dawne, niewytrzymałe lub rzadkie. Może też tak być wówczas, gdy z danym utworem zapoznaje się znaczna liczba studentów, a jego kopiowanie może prowadzić do nadmiernego zużycia książki.

N. Jääskinen wyjaśnił jednak, że dyrektywa pozwala nie na całościowy cyfrowy zapis zbiorów, a jedynie na dokonanie cyfrowego zapisu poszczególnych utworów. W szczególności od możliwości korzystania z wyspecjalizowanych terminali należy odstąpić wtedy, gdy takie korzystanie ma na celu uniknięcie zakupu wystarczającej liczby fizycznych egzemplarzy danego utworu.

Wreszcie N. Jääskinen podkreślił, że dyrektywa nie pozwala użytkownikom wyspecjalizowanych terminali na zachowywanie udostępnionych im utworów na kluczu USB. Wskazał on w szczególności, że wyjątek przewidziany na rzecz wyspecjalizowanych terminali stanowi co do zasady wyjątek od przysługującego podmiotowi praw autorskich wyłącznego prawa udostępniania utworu. Zdaniem rzecznika generalnego, pojęcie udostępniania wyłącza z ram tego wyjątku możliwość zachowania utworu na kluczu USB, ponieważ chodzi tu nie o jego udostępnienie przez bibliotekę, ale o stworzenie przez użytkownika nowej cyfrowej kopii na użytek prywatny. Ponadto takie zwielokrotnienie nie jest konieczne dla zachowania skuteczności wyjątku, nawet jeżeli byłoby to użyteczne dla użytkownika. Co więcej, omawiany wyjątek nie może obejmować aktów, za pomocą których biblioteka udostępnia użytkownikowi cyfrową kopię utworu po to, by ten ostatni mógł następnie dokonać zwielokrotnienia i zachować je na kluczu USB.

Jakkolwiek rzecznik generalny stwierdził, że wyjątek przewidziany na rzecz wyspecjalizowanych terminali nie obejmuje również wydrukowania utworu w wersji papierowej, zauważył on jednakże, że wydrukowanie utworu dostępnego w wyspecjalizowanym terminalu może mieścić się w zakresie innych wyjątków ustanowionych dyrektywą, zwłaszcza w zakresie wyjątku dotyczącego kopii na użytek prywatny. W tym względzie rzecznik generalny nie widzi żadnej różnicy między fotokopiowaniem stron utworu fizycznie obecnego w zasobach biblioteki a wydrukowaniem stron jego cyfrowej kopii. Istniejące w przypadku kopii cyfrowych niebezpieczeństwo niezgodnego z prawem rozpowszechniania na większą skalę nie istnieje w przypadku wydruku na papierze.