Jeżeli w takich okolicznościach sąd dojdzie do przekonania, że bezpieczeństwo państwa nie stoi na przeszkodzie pełnemu i dokładnemu powiadomieniu zainteresowanego o względach stanowiących podstawę decyzji o odmowie wjazdu, umożliwi on właściwemu organowi krajowemu powiadomienie zainteresowanego o brakujących powodach i dowodach. Jednak jeżeli organ ten nie zezwoli na takie powiadomienie, sąd przeprowadzi badanie zgodności z prawem takiej decyzji wyłącznie na podstawie przyczyn i dowodów objętych powiadomieniem.

Jeżeli natomiast okaże się, że bezpieczeństwo państwa rzeczywiście stoi na przeszkodzie powiadomieniu zainteresowanego o rzeczonych względach, sądowa kontrola zgodności z prawem o odmowie wjazdu powinna zostać przeprowadzona w postępowaniu, które w sposób odpowiedni wyważy wymogi bezpieczeństwa państwa oraz wymogi związane z prawem do skutecznej ochrony sądowej, a ewentualne ingerencje w wykonywanie tego prawa powinny być ograniczone do ścisłej konieczności.

Postępowanie to powinno gwarantować w najszerszym możliwym zakresie poszanowanie zasady kontradyktoryjności w celu umożliwienia zainteresowanemu zakwestionowania powodów, na których podstawie wydano sporną decyzję oraz przedstawienia uwag w przedmiocie odnośnych dowodów,      a      tym      samym      skutecznego      wykorzystania      środków      obrony.      W      szczególności zainteresowany powinien być powiadomiony o zasadniczych względach stanowiących podstawę decyzji o odmowie wjazdu, gdyż niezbędna ochrona bezpieczeństwa państwa nie może skutkować pozbawieniem zainteresowanego prawa do bycia wysłuchanym, a tym samym spowodować, że jego prawo do wniesienia odwołania stanie się bezskuteczne.

Trybunał wskazał również, że znalezienie równowagi między prawem do skutecznej ochrony sądowej a koniecznością zapewnienia ochrony bezpieczeństwa zainteresowanego państwa nie ma tego samego znaczenia w przypadku dowodów będących u źródeł powodów przedstawionych właściwemu sądowi krajowemu. W niektórych bowiem przypadkach ujawnienie tych dowodów może w sposób bezpośredni i szczególny zagrozić bezpieczeństwu państwa, w zakresie, w jakim może narazić na niebezpieczeństwo życie, zdrowie lub wolność ludzi lub ujawnić specyficzne metody śledcze stosowane przez krajowe organy bezpieczeństwa i w ten sposób poważnie utrudnić, a nawet uniemożliwić tym organom wykonywanie ich zadań w przyszłości.

Wreszcie Trybunał dodał, że do sądu Zjednoczonego Królestwa należy z jednej strony zapewnienie, by zainteresowany został powiadomiony o zasadniczej treści względów leżących u podstaw spornej decyzji w sposób uwzględniający należycie konieczną niejawność dowodów, a z drugiej strony wyciągnięcie konsekwencji z ewentualnego naruszenia tego obowiązku powiadomienia.

ETS