Sąd Konstytucyjny FR zajął się osobno wnioskiem N. A. Aleksiejewa, który chciał wnieść sprawę na wokandę Europejskiego Trybunału Praw Człowieka i stwierdził, że jest to bezpodstawne, bo skarżący m.in. nie wyczerpali wszystkich środków prawnych dostępnych w kraju (sprawa była wtedy w SKFR).

I choć sędziowie SKFR uważają, że konstytucyjne uznanie godności jednostki jest podstawową wartością państwowości rosyjskiej, to Federacja Rosyjska ma obowiązek gwarantować obywatelom wolność od dowolnego ingerowania w sferę ich indywidualnej autonomii i co za tym idzie przestrzegać kryteriów i ograniczeń (wynikających z konstytucji) praw i wolności człowieka i obywatela. Wśród wymienionych praw sędziowie SKFR zwracają uwagę na nietykalność osobistą, nietykalność życia prywatnego, swobodę wyboru, wolność myśli i słowa itp. Ale! W kwestii wolności samookreślania się seksualnego trzeba być pełnoletnim. I można, do woli, uprawiać „nietradycyjny” seks. Po dobroci, z osobami, które mają szesnaście lat. A w ogóle, to państwowo-prawna ochrona przed dyskryminacją rozmaitych grup społecznych jest szeroka, sięga nawet kodeksu pracy.

Inaczej jednak jest z uprawianiem „propagandy” homoseksualizmu. Według konstytucji FR wszyscy są równi wobec prawa, zatem i homoseksualiści mogą publicznie bronić swoich praw (oczywiście, zgodnie z prawem). Nie ma też ograniczeń światopoglądowych, czy ideologicznych. Można śmiało dyskutować również na tematy orientacji seksualnej.

A karać można tylko (wedle konstytucji) za udowodnione winy i dopóki wina nie zostanie udowodniona, uznaje się człowieka za niewinnego. Dotyczy to także kodeksu wykroczeń.

Co więcej, przywołano założenie Sądu Najwyższego FR, że „propaganda” to aktywne, publiczne działania służące sformowaniu w świadomości postaw i (albo) stereotypów pobudzających osoby, do których jest adresowana do działań, albo do ich zaniechania, w związku z czym zakaz propagandy nietradycyjnych stosunków seksualnych nie przeszkadza w rozpowszechnianiu i odbieraniu neutralnej informacji o homoseksualizmie, w tym imprez publicznych, otwartych debat nie narzucając ich  niepełnoletnim, jak i osobom, które ze względu na wiek nie są w stanie samodzielnie, krytycznie ocenić takie informacje.