Postulat utworzenia trybunału konstytucyjnego pojawia się jednak w literaturze prawno-ustrojowej niemal nazajutrz po wejściu w życie Konstytucji z 17 marca 1921 roku. Najbardziej zdecydowanie wysunął go Władysław Leopold Jaworski, tak w analizach krytycznych, odwołujących się do postanowień Konstytucji Marcowej, jak i w szczególności, w późniejszym terminie, w sposób bardziej rozbudowany, we własnym „autorskim” projekcie konstytucji, ogłoszonym w 1928 roku.

Nazwałem postulaty Jaworskiego postulatami natury „estetycznej”, ponieważ jawią się one jako wyraz tego znaczenia, jakie nadawał on we wszystkich swoich pracach teoretycznych potrzebie budowy takiego systemu prawa, który byłby harmonijny wewnętrznie i wspierany przez dwie fundamentalne idee: równowagi i kontroli.

O konstytucji - pisał - wówczas powiemy, że jest dobrą, jeżeli rozwiązuje w sposób dostateczny problem równowagi lub, jeżeli to samo ujmiemy z innego punktu widzenia, problem kontroli; wyprowadzał stąd m.in. wniosek o potrzebie utworzenia trybunału konstytucyjnego jako czynnika zapewniającego i równowagę i kontrolę: