33. Artykuł 20 ust. 1 punkt 4 projektu ustawy wskazuje na limit udziałów i akcji, jakie może posiadać w spółce kapitałowej sędzia Trybunału Konstytucyjnego. Z nieznanych względów, w przepisie tym mowa jest o limicie 10% akcji i limicie udziałów przedstawiających więcej niż 10% kapitału zakładowego. Nie wyjaśniono przy tym, dlaczego w spółce akcyjnej ograniczenie dotyczy ilości jednostek uczestnictwa, a w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością wysokości udziału w kapitale zakładowym. Należy przypuszczać, że projektodawca nie uwzględnił tego, że 10% akcji nie musi odzwierciedlać uprawnień wynikających z uczestnictwa w 10% w kapitale zakładowym spółki akcyjnej i odwrotnie, posiadanie 10% udziału w kapitale zakładowym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wcale nie musi oznaczać posiadania 10% ogólnej liczby udziałów. Powyższa niekonsekwencja w budowaniu treści przepisu budzi wątpliwość co do istnienia spójnego ratio legis proponowanego rozwiązania, trudno bowiem zrozumieć, dlaczego ograniczenie w ilości posiadanych udziałów ma podlegać odmiennej zasadzie niż ograniczenie w ilości posiadanych akcji.

34. Artykuł 20 ust. 1 punkt 5 projektu ustawy zakazuje, między innymi: „zarządzania działalnością gospodarczą" oraz bycia „przedstawicielem w prowadzeniu działalności gospodarczej". Trudno w oparciu o zasady podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce ustalić, jakie sytuacje prawne ma na myśli projektodawca, wprowadzając takie formy ograniczeń. Komentowany przepis nie spełnia więc wymogów zasad prawidłowej legislacji,

35.  Artykuł 20 projektu ustawy jest w znacznym stopniu dosłownym powtórzeniem art. 37 § 3 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym , co nie zmienia negatywnej oceny jego poziomu legislacyjnego.

36.  Naczelna Rada Adwokacka zwraca uwagę na wadliwe sformułowanie art. 20 ust. 2 projektu ustawy. Wprowadza on swoistą „definicję" nieużywanego w innych aktach prawnych pojęcia „spółka prawa handlowego". Do tej kategorii zalicza się: spółki handlowe oraz inne spółki, do których stosuje się przepisy prawa handlowego, w tym spółki według prawa obcego.

37.  Bardzo trudno ustalić, jakie podmioty miał na myśli projektodawca wskazując na spółki, do których stosuje się „przepisy prawa handlowego". W sensie normatywnym nie istnieje odrębna kategoria „przepisów prawa handlowego", prawo handlowe stanowi część prawa cywilnego. Można jedynie podejrzewać, że dotyczy to spółki europejskiej, jest to bowiem jedyna spółka handlowa nieuregulowana przepisami Kodeksu spółek handlowych.