Po drugie, projekt przewiduje wydanie postanowienia o odmowie nadania dalszego biegu wyłącznie wnioskowi podmiotu o ograniczonej legitymacji lub skardze konstytucyjnej, m. in. jeżeli wniosek lub skarga są oczywiście bezzasadne, wydanie orzeczenia jest zbędne lub niedopuszczalne, bądź akt normatywny w zakwestionowanym zakresie utracił moc obowiązującą przed wydaniem orzeczenia, przy czym w tej ostatniej sytuacji odmowy nadania dalszego biegu nie stosuje się, jeżeli wydanie orzeczenia w sprawie jest konieczne dla ochrony konstytucyjnych wolności i praw (art. 78 ust. 3 i 4). Rodzi się w tym miejscu wątpliwość, czy i w jakim zakresie reguły te mają zastosowanie do procedury rozpoznawania innych wniosków oraz pytań prawnych? Jak się okazuje, w dalszym miejscu projekt ustanawia analogiczne reguły o uniwersalnym charakterze, przewidując wydanie przez Trybunał na posiedzeniu niejawnym postanowienia o umorzeniu postępowania z analogicznie ujętych przyczyn (art. 106 ust. 1-3 projektu). Zasadnym więc byłoby dokonanie korekty technicznej, poprzez przyjęcie reguły ogólnej i jej odniesienie zarówno do fazy kontroli wstępnej, jak i późniejszego postępowania przed Trybunałem.

Po trzecie, unormowanie to zmienia model kontroli wstępnej wniosków i skarg, dokonywanej obecnie przez jednego sędziego, z możliwością zażalenia na jego postanowienie o odmowie nadania dalszego biegu sprawie, rozpoznawanego przez Trybunał w składzie trzech sędziów. Uzasadnienie usprawiedliwia modyfikację wstępnego rozpoznania tych inicjatyw „jednorazowo” w składzie trzech sędziów, odwołując się do analizy dotychczasowej, bogatej praktyki działania i orzecznictwa Trybunału w tej mierze oraz prognozując optymalną i wyważoną przez szersze gremium sędziowskie ocenę możliwości nadania dalszego biegu i merytorycznego rozpoznania przez Trybunał skargi lub wniosku, a także skrócenie o kilka miesięcy czasu postępowania w tych sprawach (str. 10-11). Należy zatem zauważyć, że pozytywna kontrola wstępna nie wywiera żadnego wpływu na sposób merytorycznego rozpoznania danej sprawy przez Trybunał.

20) Novum stanowi możliwość  rozpoznania przez Trybunał wniosku, pytania prawnego oraz skargi na rozprawie albo na posiedzeniu niejawnym, o czym co do zasady rozstrzygać ma skład orzekający z inicjatywy własnej albo po rozpatrzeniu odnośnego wniosku w tej sprawie, pochodzącego od inicjatora postępowania, czyli wnioskodawcy, sądu pytającego lub skarżącego (art. 82 ust. 1 i 2).