I chce zmienić telewizję na wartościowszą?

Dokładnie tak. I to przez rewolucję kulturalną. Uznaje, że skoro telewizja służyła do omamiania widzów, równie dobrze może stać się narzędziem stymulacji intelektualnej. I kilku zapaleńcom udaje się dokonać dość radykalnej zmiany. Na fali tego sukcesu podejmują walkę z całym systemem kultury konsumpcyjnej.

To dość optymistyczna wizja. Czy faktycznie jeśli zmienimy treść mediów, zmieni się również widz?

Nie wystarczy tylko zaserwować inną ofertę. To, jacy są konsumenci mediów zależy od wielu czynników. Dla mnie problem leży gdzie indziej: nikt nie uczy nas oglądać telewizji.

To chyba potrafi 100 proc. Polaków!

Wiem, że brzmi to dziwnie. Ale poważnie: bez edukacji medialnej nie ma świadomego i autonomicznego widza masowego. Bo przecież obrazy medialne można interpretować na wiele sposobów, wyciągać z nich różne wnioski. I poddawać się ich sugestiom albo stawiać opór. Można je też odbierać zupełnie bezrefleksyjnie. A edukacja medialna uczy nie tylko wątpienia i postawy krytycznej wobec prezentowanych treści, ale też twórczej ich analizy.

Bo widz bezrozumny jest bardziej podatny na manipulację, np. wielkich korporacji medialnych?

Trochę tak. Już sam sposób filmowania, na przykład polityków, może zwiększać sympatię lub niechęć do nich. Bo człowiek niskiego wzrostu, którego sfilmujemy od góry, będzie wyglądał na jeszcze mniejszego i mniej znaczącego. I odwrotnie, ujęty z dołu wyda się widzowi większy i potężniejszy.

Może nam się zdaje, ale pani doktor jest chyba optymistką, jeśli chodzi o polską telewizję. My uważamy, że sytuacja nie jest dobra. I coś się musi zmienić.