Kryzys pokazał, że wiele krajów spełniło kryteria z Maastricht i weszło do strefy euro, ale później nie funkcjonowało w unii gospodarczo-walutowej tak, jak sobie to wcześniej wyobrażało – mówi prof. Cezary Wójcik w rozmowie z Janem Gmurczykiem

Jan Gmurczyk: Kiedy Polska powinna wejść do strefy euro?

Prof. Cezary Wójcik: Data to tak naprawdę kwestia wtórna. Dzisiaj najważniejsze pytanie dotyczy tego, jak stworzyć dla Polski najlepsze warunki, nie tylko w kontekście czasu, ale także przygotowań naszej gospodarki, aby skorzystać z uczestnictwa w strefie euro w jak największy sposób. Ostatecznie chodzi bowiem nie o samo wejście do Eurolandu, lecz o to, żeby przyjęcie wspólnej waluty pozwoliło zwiększyć dobrobyt obywateli, podnieść tempo wzrostu gospodarczego i wzmocnić pozycję Polski na świecie.

Czy na chwilę obecną – lub w perspektywie najbliższych kilku lat – nasza gospodarka byłaby gotowa na przyjęcie wspólnej waluty?

Przede wszystkim trzeba zrozumieć, że musimy się do tego procesu dobrze przygotować. Kryzys pokazał, że wiele krajów spełniło kryteria z Maastricht i weszło do strefy euro, ale później nie funkcjonowało w unii gospodarczo-walutowej tak, jak sobie to wcześniej wyobrażało. Wiemy też, że zmiany instytucjonalne, które następują obecnie w Eurolandzie dodatkowo zwiększają wagę przygotowań, gdyż zawężają członkom strefy euro pole autonomicznej polityki gospodarczej.

Proces przygotowawczy do wprowadzenia wspólnej waluty w Polsce można zrealizować w dość krótkim czasie, przy czym jego tempo będzie uzależnione od decyzji politycznych i konkretnych kroków w zakresie polityki gospodarczej. Trzeba jednak pamiętać, że euro można przyjąć szybko, będąc na to dobrze przygotowanym, ale można to zrobić późno, nie będąc gotowym. I odwrotnie, można przyjąć euro szybko i zrobić to źle, a można przyjąć później i dokonać tego w odpowiedni sposób.

Na co powinniśmy zatem zwrócić szczególną uwagę, planując wejście do Eurolandu?

Powinniśmy wyciągnąć wnioski z kryzysu. Podam przykład dotyczący spadku stopy procentowej, który przed kryzysem był widziany jako największe źródło korzyści, wynikających z przystąpienia do strefy euro. Dzisiaj już wiemy, że nie chodzi tylko o to, by stopa procentowa zmalała, ale by była na odpowiednim poziomie. Jednocześnie ważne jest, by niższy koszt kredytu wpłynął na wzrost inwestycji, a nie konsumpcji.