13 marca Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu uznał, że skazanie francuskiego działacza politycznego za obrazę głowy państwa oznacza naruszenie 10 artykułu Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.

Skarżący, Hervé Eon, obywatel francuski, w czasie wizyty prezydenta Francji (Nicolasa Sarkozy’ego) w sierpniu 2008 roku w Laval, rozpostarł niewielki transparent z napisem „casse toi pov’con” (w wolnym tłumaczeniu – „spadaj, mały ciulu”) – były to słowa, których prezydent użył publicznie kilka miesięcy wcześniej w czasie zwiedzania Salonu Rolnego, kiedy jeden z rolników umknął mu ręki. Wydarzenie z rolnikiem było bardzo nagłośnione przez media, zwłaszcza w Internecie, a słowa prezydenta Nicolasa Sarkozy’ego były wielokrotnie skandowane jako hasło w czasie wielu demonstracji.

W listopadzie 2008 wielka ława przysięgłych sądu w Laval uznała H. Eona za winnego obrazy prezydenta Republiki i zgodnie z ustawą z 1881 roku o prasie skazała go na grzywnę 30 euro w zawieszeniu. Sąd uznał, że oskarżony wystawił napis z przytoczonymi słowami w intencji obrażenia prezydenta.

Wyrok został zatwierdzony przez sąd apelacyjny w Angers, który stwierdził, że H. Eon, działacz i były deputowany socjalistyczny z Mayenne nie mógł się kierować uczciwymi intencjami, skoro kilka dni wcześniej uznał swoją przegraną w długiej walce o przyznanie pobytu tureckiej rodzinie, która nielegalnie przebywała we Francji.

Sąd Kasacyjny oddalił kasację Eona.

Hervé Eon złożył w kwietniu 2010 roku skargę w Europejskim Trybunale Praw Człowieka, zarzucając sądom francuskim ograniczenie jego prawa do wolności słowa.

Europejski Trybunał Praw Człowieka, w składzie 7 sędziów, uznał że skazanie skarżącego stanowi „ingerencję władz publicznych” w jego prawo do wolności słowa, przewidziane przez przywołaną ustawę z 1881 roku, która miała na celu „ochronę dobrego imienia drugiej osoby”. Trybunał przyznał, że literalne znaczenie przywołane go zdania „spadaj, mały ciulu” było dla prezydenta Francji obraźliwe, jednak osądzając to należy uwzględnić cały kontekst sprawy.

ETPC uznał, że podjęcie przez skarżącego słów prezydenta nie dotyczyło życia osobistego ani czci prezydenta Sarkozy’ego i nie było zwykłym, osobistym atakiem na niego. Trybunał zauważył, że krytyka ze strony H. Eona była natury politycznej, co potwierdził sąd apelacyjny dostrzegając związek między tymi słowami a polityczną aktywnością skarżącego.