Następnie, w odniesieniu do pojęcia „kształtu wynikającego z charakteru samych towarów”, rzecznik generalny zaproponował przyjęcie wykładni obejmującej nie tylko kształty stworzone przez przyrodę lub ujednolicone normatywnie (kształt banana dla bananów lub kształt piłki do gry w rugby), lecz również inne kształty, których zasadnicze właściwości wynikają z funkcji danego towaru. Chodziłoby tu na przykład o nogi wraz z poziomą płaszczyzną dla stołu, czy też kształt sześcianu dla cegły.

Rzecznik generalny stanął na stanowisku, że prawo Unii wyklucza rejestrację kształtu, którego wszystkie zasadnicze właściwości są uwarunkowane przez funkcję użytkową, którą dany towar pełni. Zastrzeżenie właściwości, które mają zasadnicze znaczenie dla funkcji danego towaru na rzecz jednego podmiotu gospodarczego utrudniłoby konkurującym przedsiębiorstwom nadanie ich towarom kształtu, który byłby równie przydatny w użyciu. Prowadziłoby to z kolei do uzyskania przez właściciela znaku towarowego znacznej przewagi wywierającej negatywny wpływ na strukturę konkurencji na danym rynku.

W odniesieniu do podstawy odmowy rejestracji znaku dotyczącej „kształtu zwiększającego znacznie wartość towaru”, rzecznik generalny stwierdził, że zakres zastosowania tej przesłanki nie ogranicza się do dzieł sztuki czy sztuki użytkowej. Dotyczy on również tych towarów, które nie są ogólnie postrzegane jako przedmioty spełniające funkcję zdobniczą, lecz w stosunku do których estetyka kształtu jest jednym z zasadniczych elementów decydujących o ich atrakcyjności, jak również odgrywa istotną rolę w pewnym ograniczonym segmencie rynku (tak jak w przypadku mebli „designerskich”). Przesłanka ta odnosi się wobec tego do kształtu, którego właściwości estetyczne stanowią jedną z podstaw decyzji konsumenta o zakupie danego towaru. Wykładnia ta nie wyklucza tego, że towar posiada inne właściwości ważne dla konsumenta.

Zdaniem rzecznika generalnego ocena, czy dany kształt zwiększa znacznie wartość towaru (na przykład poprzez estetyczne cechy kształtu) wymusza konieczność uwzględnienia perspektywy przeciętnego konsumenta. Niemniej jednak, sposób postrzegania przez przeciętnego odbiorcę jest tylko jedną z okoliczności koniecznych przy dokonaniu analizy wspomnianej przesłanki – między innymi obok takich okoliczności jak natura rozpatrywanej kategorii towarów, wartość artystyczna danego kształtu, znaczna różnica ceny w stosunku do wyrobów konkurujących, strategia promocyjna podkreślająca głównie estetyczne właściwości danego towaru. Żadna z tych okoliczności nie jest jednak sama w sobie decydująca.