Odnośnie do pierwszego pytania prejudycjalnego, o to, czy program OMT nie stanowi w rzeczywistości narzędzia polityki gospodarczej, a nie pieniężnej, rzecznik generalny ocenił, że cele programu OMT są uzasadnione i zgodne z polityką pieniężną. Zważywszy jednak na istotną rolę pełnioną przez EBC w programach wsparcia finansowego (planowanie, zatwierdzanie i okresowe monitorowanie), w określonych okolicznościach można by uznać, że jego działanie stanowi coś więcej, aniżeli „wsparcie” polityki gospodarczej. Stąd, jeżeli dojdzie do wdrożenia programu OMT, to aby zachował on swój charakter narzędzia polityki pieniężnej, EBC powinien powstrzymać się od bezpośredniego udziału w programie wsparcia finansowego stosowanego do danego państwa.

Rzecznik generalny ocenił, że EBC powinien odpowiednio uzasadnić przyjęcie niekonwencjonalnego środka, takiego jak program OMT, jasno i precyzyjnie wskazując nadzwyczajne okoliczności uzasadniające. Zważywszy iż okoliczności te nie zostały wskazane w komunikacie prasowym wydanym w dniu 6 września 2012 r., jeżeli program zostanie wdrożony, zarówno nadający mu postać akt prawny, jak i jego wykonanie będą musiały spełniać wspomniane wymogi dotyczące uzasadnienia.

Rzecznik generalny uważa, że program OMT jest odpowiedni w celu osiągnięcia obniżenia stóp oprocentowania obligacji skarbowych dotkniętych państw, co pozwoli na normalizację w określonym stopniu sytuacji finansowej w danych państwach, przez co EBC będzie mógł prowadzić swą politykę pieniężną w warunkach większej pewności i stabilności. Jednocześnie rzecznik podkreślił, że program OMT jest konieczny i proporcjonalny w ścisłym znaczeniu, gdyż EBC nie podejmuje ryzyka, które prowadziłoby nieuchronnie do niewypłacalności. Rzecznik generalny zastrzegł, że ocena zależy od faktycznego zastosowania programu OMT, a jego analiza ogranicza się do elementów zawartych w komunikacie prasowym z dnia 6 września 2012 r.

W związku z tym , w opinii rzecznika generalnego Cruza Villalóna, program OMT przyjęty przez EBC, o takich cechach technicznych, jak przedstawiono w komunikacie prasowym, nie narusza zasady proporcjonalności i można go uznać za zgodny z prawem, pod warunkiem, że gdy przyjdzie do jego wykonania, zostaną ściśle spełnione obowiązek uzasadnienia i wymogi wynikające z zasady proporcjonalności.

Odnosząc się do drugiego pytania prejudycjalnego - zakazu monetyzacji ustanowionego w TFUE - rzecznik generalny zbadał, czy dopuszczając skup przez EBC obligacji skarbowych państw członkowskich strefy euro na rynkach wtórnych, program OMT narusza ten zakaz nabywania bezpośrednio obligacji państw członkowskich. Wskazał on, że zakaz ten jest podstawową zasadą „ram konstytucyjnych” regulujących Unię gospodarczą i walutową i że z tego względu wyjątki od niego należy interpretować ściśle. TFUE nie zakazuje transakcji na rynku wtórnym (w przeciwnym razie Eurosystem pozbawiony by został narzędzia niezbędnego do zwykłego wykonywania funkcji związanych z polityka pieniężną), lecz wymaga za to, by kiedy EBC podejmuje działania na tym rynku, czynił to z zapewnieniem wystarczających gwarancji, pozwalających pogodzić jego interwencję z zakazem monetyzacji.