Do wskazanych bezpośrednio lub pośrednio przez ustrojodawcę w samej ustawie zasadniczej deliktów zaliczam:

—  działalność partii politycznej, o której mowa w art. 13 Konstytucji;

—  zajmowania przez parlamentarzystę w dniu wyborów stanowiska lub funkcji, których stosownie do przepisów konstytucji albo ustaw nie można łączyć z mandatem posła lub senatora oraz powołania w toku kadencji na takie stanowisko lub powierzenia mu pełnienia takiej funkcji (por. art. 103);

—  naruszenie przez posłów lub senatorów zakazu prowadzenia działalności gospodarczej z osiąganiem korzyści z majątku Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego i nabywania tego majątku (art. 107);

—  wydanie przez Prezydenta RP aktu urzędowego bez uzyskania kontrasygnaty Prezesa RM (art. 144 ust. 2);

—  naruszenie konstytucji w związku z zajmowanym stanowiskiem lub w zakresie swojego urzędowania przez osoby wskazane w art. 198 ust. 1 (art. 145 oraz art. 156);

—  wydanie niezgodnego z konstytucją aktu stanowienia lub stosowania prawa;

—  nieudzielenie przez Sejm wotum zaufania w trzecim etapie powoływania Rady Ministrów (art. 155 ust. 1);

—  nieuchwalenie przez parlament ustawy budżetowej w terminie 4 miesięcy od dnia przedłożenia Sejmowi jej projektu (art. 225);

—  niewydanie lub zbyt późne wydanie przez właściwy organ aktu normatywnego (np. ustawy przez parlament), którego obowiązek ustanowienia wynika z przepisów prawa (por. np. art. 94 zd. 2, art. 236) lub z wyroku TK;

—  niewykonanie przez właściwy organ wyników wiążącego referendum (zarówno ogólnokrajowego jak również lokalnego), w tym niewydanie aktu normatywnego, w szczególności nieuchwalenie przez parlament stosownej ustawy;

—  popełnienie przestępstwa, które będzie skutkować utratą biernego lub czynnego prawa wyborczego (art. 62 ust. 2, art. 99 ust. 3, art. 127 ust. 3 w zw. z art. 99 ust. 3);