Rzecznik generalny wyjaśnił, że zaskarżone rozporządzenie nie jest jedynie „wydmuszką”, zważywszy, że ustanowione w nim przepisy są wystarczające, a prawodawcy Unii przysługuje kompetencja dzielona z państwami członkowskimi. Rzecznik generalny uważa, że prawodawca Unii był uprawniony do wprowadzenia odesłania do prawa krajowego, przewidując, że czynami, przed którymi patent europejski o jednolitym skutku zapewnia ochronę oraz obowiązującymi ograniczeniami są czyny i ograniczenia określone przez znajdujące zastosowanie prawo danego uczestniczącego państwa członkowskiego. Nie oznacza to jednak, że nie zostanie zagwarantowana jednolita ochrona. Każdy patent europejski o jednolitym skutku zostanie poddany prawu krajowemu jednego tylko państwa członkowskiego i przepisy te będą miały zastosowanie na terytorium wszystkich uczestniczących we wzmocnionej współpracy państw członkowskich.

Zaskarżone rozporządzenie nadaje uczestniczącym we wzmocnionej współpracy państwom członkowskim uprawnienie do ustalania wysokości opłat rocznych za utrzymanie patentu europejskiego o jednolitym skutku w mocy i ustalania udziału w ich podziale. Zdaniem rzecznika generalnego wykonywanie tego uprawnienia wpisuje się w ramy normatywne ustanowione i wyt yczone przez prawodawcę Unii, które w żaden sposób nie wymagają wprowadzenia w życie na jednakowych warunkach we wszystkich państwach członkowskich.

Hiszpania utrzymuje, że zaskarżone rozporządzenie ustanawia na potrzeby patentu europejskiego o jednolitym skutku szczególny system sądowniczy, który został określony w Porozumieniu w sprawie Jednolitego Sądu Patentowego. Hiszpania twierdzi, że treść tego porozumienia narusza uprawnienia Unii i że porozumienie to przyznaje osobie trzeciej uprawnienie do jednostronnego określania sposobu stosowania zaskarżonego rozporządzenia. Rzecznik generalny uważa, że Trybunał nie jest właściwy do dokonania kontroli treści Porozumienia w sprawie Jednolitego Sądu Patentowego w ramach skargi o stwierdzenie nieważności zaskarżonego rozporządzenia. Rzecznik generalny podkreślił, że Porozumienie w sprawie Jednolitego Sądu Patentowego nie wchodzi w zakres żadnej kategorii aktów, których zgodność z prawem może podlegać kontroli Trybunału. Chodzi o porozumienie międzyrządowe, negocjowane i podpisane jedynie przez niektóre państwa członkowskie na podstawie prawa międzynarodowego. Ponadto omawiane rozporządzenie nie zatwierdza umowy międzynarodowej, ani nie wprowadza jej w życie, lecz zmierza do wprowadzenia wzmocnionej współpracy w dziedzinie tworzenia jednolitego systemu ochrony patentowej.