Hiszpania utrzymuje, że stosowanie zaskarżonego rozporządzenia jest bezwzględnie uzależnione od wejścia w życie Porozumienia w sprawie Jednolitego Sądu Patentowego. Skuteczność uprawnienia wykonywanego przez Unię w drodze omawianego rozporządzenia zależy zatem od woli państw członkowskich będących stronami Porozumienia w sprawie Jednolitego Sądu Patentowego. Rzecznik generalny wskazał, że prawodawca Unii przewidział ustanowienie sądu właściwego do rozstrzygania sporów związanych z patentami europejskimi o jednolitym skutku. Prawodawca Unii uważa, że ustanowienie takiego sądu ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania patentu europejskiego o jednolitym skutku, spójności orzecznictwa i co za tym idzie - pewności prawa. Zdaniem rzecznika generalnego celem zaskarżonego rozporządzenia jest zagwarantowanie wspomnianego prawidłowego funkcjonowania. Stosowanie zaskarżonego rozporządzenia przed powołaniem jednolitego sądu patentowego byłoby sprzeczne z tymi zasadami.

Zasada lojalnej współpracy wymaga, by państwa członkowskie uczestniczące we wzmocnionej współpracy podjęły wszelkie środki umożliwiające wprowadzenie owej współpracy. Obejmuje to też ratyfikowanie Porozumienia w sprawie Jednolitego Sądu Patentowego, ponieważ jest ono warunkiem koniecznym wprowadzenia tej współpracy. Wstrzymując się od ratyfikowania wspomnianego porozumienia, uczestniczące we wzmocnionej współpracy państwa członkowskie narażają na szwank realizację celów harmonizacji i uniformizacji Unii.

Ponadto, między zaskarżonym rozporządzeniem a Porozumieniem w sprawie Jednolitego Sądu Patentowego istnieje tego rodzaju związek, że odstąpienie od uzależnienia stosowania zaskarżonego rozporządzenia od wejścia w życie wspomnianego porozumienia byłoby przejawem braku spójności.

W odniesieniu do systemu językowego (rozporządzenie nr 1260/2012), rzecznik generalny

przypomniał, że w prawie Unii nie istnieje zasada równości języków. Przyznał, że osoby, które nie znają języków urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego (a mianowicie niemieckiego, francuskiego i angielskiego), są dyskryminowane i prawodawca Unii dopuścił się w ten sposób zróżnicowanego traktowania. Niemniej jednak rzecznik generalny podkreślił, że dokonany wybór językowy służy realizacji uzasadnionego celu i jest właściwy i proporcjonalny, biorąc pod uwagę gwarancje oraz rozwiązania mające na celu złagodzenie dyskryminacji spowodowanej tym wyborem.