Zdecydowanie negatywne przyjęcie propozycji Platformy Obywatelskiej skłoniło polityków tej partii do dalszych działań. PO złożyła autopoprawkę, przewidującą rezygnację z procedury odpisów „1%”. System finansowania partii politycznych w 2008 roku pozostał bez zmian.

Mechanizm „1%” nie znalazł w 2008 roku uznania Polaków. Przeciwni byli eksperci i politycy większości ugrupowań politycznych. Czy w 2012 roku ten sam pomysł znajdzie wsparcie?

Krytyka

Złożenie projektu wywołało w 2008 roku żywą debatę publiczną. Propozycje Platformy Obywatelskiej spotkały się z dużą krytyką ze strony wszystkich partii politycznych, zasiadających w ówczesnym Sejmie – włączając w to koalicyjny PSL. Bardzo sceptycznie wypowiadali się eksperci. Jako główny zarzut przedstawiano brak idącego za likwidacją finansowania z budżetu państwa, nowego systemu finansowania partii odpowiadającego polskim realiom. Szczególnej krytyce został poddany mechanizm odpisów „1%”. Generuje on bowiem nierówność wśród darczyńców, premiując osoby zamożniejsze. Krytykować można również brak tajności całej procedury – gdyż informacje o (de facto) preferencjach partyjnych Polaków byłyby gromadzone w urzędach skarbowych. Dodatkowo nie wszyscy Polacy są płatnikami podatku dochodowego.

Logikę całego przedsięwzięcia zaburzał wreszcie fakt, że mechanizm „1%” stanowiłby, co prawda proceduralnie odmienną, formę finansowania partii politycznych z budżetu państwa.

Potrzebna przemyślana reforma, a nie droga w nieznane

- Jestem przeciwnikiem radykalnego, całkowitego zlikwidowania subwencji z budżetu państwa dla partii politycznych, a wprowadzenia w ich miejsce 1 % odpisu podatku – podkreśla dr Jarosław Zbieranek z ISP. Uważam, że należy utrzymać obecny system finansowania partii, choć po ponad dekadzie funkcjonowania wymaga on koniecznie „odświeżenia”  – gruntownej, ale przemyślanej reformy. Reforma powinna polegać m.in. na dalszym zmniejszeniu środków (subwencji) jakie otrzymują partie (szczególnie największe), ale przede wszystkim zwiększeniu dyscypliny ich wydatkowania, w tym ograniczeniu wydatków na promocję, a podniesieniu kwot przeznaczonych na prace eksperckie, programowe i analityczne. Ważne jest również zwiększenie publicznej kontroli wydatków partyjnych np. przez wprowadzenie bardziej rygorystycznej sprawozdawczości. W takiej reformie jest też miejsce na umożliwienie obywatelom większego, bezpośredniego współdecydowania o wielkości środków dla danej partii politycznej.