- Jak więc ochronimy nasze rolnictwo przed produktami masowymi o niewiadomej jakości?

- Pomysł jest prosty. Z moich dyskusji z parlamentarzystami polskimi i europejskimi, a także przedstawicielami organizacji rolniczych skupionych w COPA-COGECA (europejska organizacja zrzeszająca rolnicze związki zawodowe i organizacje spółdzielcze-ed.), jednoznacznie wynika, że należy chronić europejskie rolnictwo. Trzeba wypracować takie mechanizmy, które nie będą sprzeczne z WTO. Musimy więc wychodzić z własnymi inicjatywami. Mam na myśli na przykład powrót  do rynków lokalnych, do produktu lokalnego, niepowiązanego z przedsiębiorstwami globalnymi, a także odtworzenie krótkiego łańcucha żywności - od pola do stołu, z wykorzystaniem spółdzielczości. Produkt lokalnie wytworzony jest sprzedawany na rynku lokalnym, bez pośredników, co daje gwarancję jakości i zdrowia. To jest jedno z rozwiązań, które stają się modne w Europie. Zresztą nawet badania naukowe mówią, że konsument powinien spożywać produkt wytworzony tam, gdzie żyje. Powoduje to także inne korzyści, a mianowicie mniejsze zagrożenia fitosanitarne - nie ma zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi, ale też zwierząt i roślin. Dzisiaj mamy do czynienia z chorobami przenoszonymi w miejsca, w których ich nigdy nie było. Jeśli jest produkcja masowa, to występują i choroby masowe. Przykładowo przemysł dostarcza pasze zawierające dioksyny, a konsument otrzymuje szkodliwy produkt. Jedyna szansa, jaką ja widzę dla Europy, to promowanie produktu lokalnego - uzmysłowienie sobie, że nie ma od niego nic lepszego. Nie trzeba nam tak ogromnego importu - także żywności genetycznie modyfikowanej ani żywności transgenicznej. W ten sposób zachowujemy środowisko, wspieramy naszych rolników, a przede wszystkim dostarczamy zdrowe dobre produkty. Inwazja alergii i innych chorób cywilizacyjnych na niespotykaną dotąd skalę pokazuje, jak bardzo należy dbać o zdrową żywność.