W tym też kontekście należy dodać jeszcze jedną uwagę. Otóż urzędy obsługujące centralne organy administracji rządowej właściwe w sprawach bezpieczeństwa na gruncie przepisów prawa nazywa się służbami specjalnymi, zapewne ze względu na charak­ter wykonywanych przez nie zadań i roli, jaką odgrywają w systemie bezpieczeństwa na­rodowego. Z tym, że w zakresie umiejscowienia tych służb w strukturze administracji rządowej występują między nimi pewne istotne różnice. Dwie spośród służb specjalnych funkcjonują w dziale administracji rządowej „obrona narodowa”. Tym samym, urzędy szefów tych służb mają charakter organów resortowych, a więc takich, które funkcjonu­ją w ramach działu administracji rządowej. Chodzi o szefa Służby Kontrwywiadu Woj­skowego [dalej: SKW] i szefa Służby Wywiadu Wojskowego [dalej: SWW], którzy pod­legają ministrowi obrony narodowej jako organowi kierującemu działem administracji rządowej „obrona narodowa”. Trzy pozostałe służby specjalne, tj. ABW, Agencja Wywia­du [dalej też: AW] i Centralne Biuro Antykorupcyjne [dalej też: CBA], funkcjonują poza resortowym podziałem administracji rządowej, a ich działalność jest nadzorowana przez prezesa Rady Ministrów. Co się z tym łączy, szefowie tych służb, a więc i szef ABW, podlegają prezesowi Rady Ministrów i są, co do zasady, przez niego nadzorowani.

Oznacza to, że szef ABW ma status centralnego organu administracji rządowej o charakterze pozaresortowym. Szef ABW i kierowana przez niego Agencja nie sta­nowią bowiem elementu struktury jakiegoś działu administracji rządowej, np. resortu o nazwie „sprawy wewnętrzne”. Uwaga ta dotyczy również pozostałych cywilnych służb specjalnych (AW i CBA) i stojących na ich czele centralnych organów administracji rządowej (odpowiednio szefów AW i CBA). W myśl aktualnego brzmienia ustaw kompetencyjnych, na podstawie których działają cywilne służby specjalne, ich szefowie podlegają prezesowi Rady Ministrów, a nie jakiemuś innemu członkowi rzą­du, np. ministrowi właściwemu ds. wewnętrznych. Z tym jednak istotnym zastrzeżeniem, że zawarte zarówno w tych ustawach, jak i w ustawie o Radzie Ministrów rozwiązania umożliwiają premierowi powierzenie przynajmniej niektórych kompetencji w zakresie koordynowania i nadzorowania działalności służb specjalnych innym członkom rządu.