5. Nie da się jednoznacznie określić wpływu poszczególnych czynników na frekwencję wyborczą, ponieważ w różnych państwach występuje szereg innych specyficznych, nieraz zmiennych, a nieraz niepowtarzalnych okoliczności, jak np. poziom kultury prawnej, świadomości politycznej czy po prostu bieżące wydarzenia. Wybory te odbywają się co pięć lat, a towarzyszące im, zmieniające się okoliczności faktyczne, takie jak np. kryzys ekonomiczny czy bieżące problemy społeczne, powodują, że wątpliwa jest możliwość jednoznacznego, wyrażonego np. wzorem matematycznym, wpływania któregokolwiek z opisanych mechanizmów na frekwencję wyborczą. Korzyścią płynącą z identyfikacji tych zależności jest to, że choć nie można przewidzieć precyzyjnie, w jaki sposób one zadziałają, to jednak zastosowanie poszczególnych rozwiązań, co do zasady, korzystnie wpływa na frekwencję wyborczą.

Można zadać pytanie, w jakim stopniu analiza tych czynników może przyczynić się do wzrostu frekwencji wyborczej w Polsce. Niektóre z nich można mieć na uwadze, choć wątpliwe jest, by Polacy zaakceptowali przymus wyborczy, niektóre są już stosowane, jak np. głosowanie w dzień wolny od pracy. W polskim prawie wyborczym widoczne są jednak także próby wprowadzania innych mechanizmów, mających korzystnie wpływać na frekwencję, jak np. głosowanie przez pełnomocnika czy głosowanie korespondencyjne. Jednak w mojej opinii, nie można przeceniać skuteczności przedstawianych w artykule determinantów, gdyż nawet ich łączne zastosowanie może nie przynieść satysfakcjonujących (porównywalnych z first-order elections) rezultatów, a wybory do PE, w jego obecnym kształcie instytucjonalnym oraz w kontekście świadomości obywateli UE o roli, jaką odgrywa w obecnym ustroju UE, pozostaną wyborami o charakterze second-order.