2.2. Przepis art. 4 projektu nie budzi zastrzeżeń. Norma wyrażona w ust. 1 tego przepisu (warunki, jakie powinien spełnić organizator zgromadzenia) została oceniona przez TK jako zgodna z Konstytucją (zob. pkt 2 sentencji wyroku TK sygn. akt K 44/12, dotyczący art. 3 ust. 1 Prawa o zgromadzeniach z 1990 r.). Gdy chodzi o ust. 2 (zakaz uczestniczenia w zgromadzeniu osób posiadających niebezpieczne materiały lub narzędzia), to obecny odpowiednik tego przepisu (art. 3 ust. 2 Prawa o zgromadzeniach z 1990 r.) jest uznawany za dopuszczalne ograniczenie wolności zgromadzeń (zob. wyrok TK sygn. akt Kp 1/04).

3. Uwagi dotyczące rozdziału 2 („Postępowanie w sprawach marszów”)

3.1. Analizę rozdziału 2 opiniowanego projektu należy rozpocząć od wskazania, że przepisy tego rozdziału, zatytułowanego „Postępowanie w sprawach marszów” (art. 5–13), będą miały zastosowanie nie tylko w odniesieniu do marszów, lecz również w odniesieniu do niektórych zgromadzeń stacjonarnych. Wynika to z odesłania zawartego w art. 17 projektu, o czym była mowa w poprzednim punkcie niniejszej opinii.

3.2. Jako niezgodne z art. 57 Konstytucji należy ocenić rozwiązanie zawarte w art. 5 ust. 2 („Organizator marszu zawiadamia organ gminy w taki sposób, by wiadomość dotarła do organu najpóźniej na 6 dni, a najwcześniej na 30 dni przed datą marszu”). Naruszenie to nie wynika z przyjętego w tym przepisie samego obowiązku notyfikacji zgromadzenia (była o tym mowa wyżej), lecz z faktu, że wprowadza on zbyt długi termin na spełnienie tego obowiązku. Wypada podkreślić, że w pkt 3 sentencji wyroku o sygn. akt K 44/12 Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że art. 7 ust. 1 Prawa o zgromadzeniach z 1990 r. „w zakresie, w jakim określa obowiązek zawiadomienia organu gminy o zgromadzeniu nie później niż na 3 dni robocze przed datą zgromadzenia” jest niezgodny z art. 57 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji. W przekonaniu TK „cele notyfikacji, związane z potrzebą zagwarantowania pokojowego przebiegu demonstracji oraz zapewnienia ochrony jej uczestników, mogą być osiągnięte w krótszym czasie, szczególnie biorąc pod uwagę ciągły charakter pracy służb ochrony porządku publicznego (…). Wydłużenie okresu notyfikacji do minimum 3 dni roboczych stanowi nadmierne ograniczenie wolności zgromadzeń”.