Państwo



Prawo o zgromadzeniach – krytyczne uwagi Rady Legislacyjnej

Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności| Konstytucja| prawo o zgromadzeniach| Rada Legislacyjna| RCL| Trybunał Konstytucyjny| Wolność zgromadzeń

włącz czytnik

Projektodawca co prawda nie posłużył się w art. 5 ust. 2 pojęciem „dni robocze”, jednak obowiązek zawiadomienia o zgromadzeniu najpóźniej na 6 dni przed jego planowaną datą – podczas gdy TK stwierdził niekonstytucyjność terminu 3 dni roboczych – jest nadmiernym ograniczeniem wolności zgromadzeń i nie odpowiada standardowi wyznaczonemu przez TK w wyroku o sygn. akt K 44/12.

3.3. Nie budzą zastrzeżeń konstytucyjnych art. 6 i 7, które regulują formę i wymaganą zawartość zawiadomienia o zamiarze odbycia zgromadzenia.

Na podkreślenie zasługuje to, że w art. 6 ust. 1 projektodawca uwzględnił możliwość posłużenia się w tym celu nowoczesnymi środkami komunikacji, co znacznie usprawni całą procedurę (por. wyrok TK sygn. akt P 15/08). Pozytywnie należy również ocenić art. 6 ust. 2–4, które pozwolą na dokładne ustalenie, w jakim momencie doszło do skutecznego zgłoszenia zamiaru przeprowadzenia zgromadzenia (co sygnalizował TK w wyroku o sygn. akt K 44/12). Ma to znaczenie w przypadku potrzeby ustalenia pierwszeństwa zgłoszenia, o czym będzie mowa niżej.

Co do zasady pozytywnie należy ocenić treść art. 7, który wymienia informacje, jakie powinny znaleźć się w zawiadomieniu. Rada Legislacyjna pragnie w tym kontekście zwrócić uwagę na fakt, że do wolności organizowania zgromadzeń – w odróżnieniu od wolności uczestniczenia w zgromadzeniach – nie należy tzw. prawo do anonimowości (zob. wyrok TK sygn. akt Kp 1/04). Organizator zgromadzenia może więc zostać ustawowo zobowiązany do podania informacji pozwalających na jego zidentyfikowanie, a także umożliwiających skontaktowanie się z nim. Z kolei obowiązek przedstawienia w zawiadomieniu informacji o miejscu, celu zgromadzenia, dacie i godzinie jego rozpoczęcia, przewidywanym czasie trwania, liczbie uczestników oraz trasie przejścia wynika z konieczności zapewnienia przez władze publiczne odpowiednich warunków skorzystania z wolności zgromadzeń. Jak wskazał TK w wyroku o sygn. akt K 44/12 „czas trwania, przewidywana liczba uczestników, miejsce (trasa przejścia) i data oraz godzina rozpoczęcia są elementami niezbędnymi do identyfikacji konkretnego zgromadzenia publicznego”. Na organizatorów może więc zostać nałożony obowiązek podania informacji związanych z przebiegiem planowanego zgromadzenia.

Państwo

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.