Cudzoziemiec, który zostanie zakwalifikowany do odmowy wjazdu, kierowany jest natomiast do poczekalni sąsiadującej z halą odpraw. Tam przebywa do momentu wydania przez Komendanta Placówki decyzji administracyjnej, odmawiającej mu prawa wjazdu na terytorium Polski.

W poczekalni znajduje się zaledwie kilkanaście krzeseł, wobec czego większość cudzoziemców, w także osoby z małymi dziećmi, oczekuje na wydanie decyzji na stojąco. Warto w tym miejscu zauważyć, że po zakończeniu rozmowy z funkcjonariuszem SG cudzoziemcy nie są informowani o tym, czy zostaną wpuszczeni do Polski, czy też będą musieli wrócić na Białoruś. Ta niepewność może utrzymywać się do momentu, w którym otrzymają decyzję o odmowie wjazdu.

Decyzje odmawiające prawa wjazdu wręczane są cudzoziemcom przy stanowiskach przeznaczonych do odprawy podróżnych, wyjeżdżających z Polski. Każda z osób, której odmówiono prawa wjazdu, po wyczytaniu jej nazwiska, podchodzi do jednego z tych stanowisk, gdzie otrzymuje stosowną decyzję. Odbiór decyzji poświadcza własnoręcznym podpisem, chyba, że odmówi jego złożenia.

Odmowa taka z reguły nie jest jednak odnotowywana na kopii decyzji pozostającej w aktach sprawy. Po otrzymaniu decyzji  cudzoziemcy wracają przejściem podziemnym na peron, przy którym oczekuje pociąg powrotny do Brześcia. Zdarzają się przy tym wyjątki od opisanej wyżej organizacji: bywa, że cudzoziemcy, którzy w czasie rozmowy z funkcjonariuszem zadeklarowali zamiar ubiegania się w Polsce o ochronę międzynarodową i deklaracja ta została przez funkcjonariusza odnotowana, kierowani są najpierw do poczekalni, skąd dopiero po dłuższej chwili trafiają do tej części budynku, w której przyjmowane są wnioski o wspomnianą ochronę.

Przebieg rozmów prowadzonych przez funkcjonariuszy Straży Granicznej z cudzoziemcami podróżującymi bez wiz lub innych dokumentów uprawniających do przekroczenia granicy – obserwacje osób wizytujących

Rozmowy, przeprowadzane po odprawie paszportowej i celnej, są jednym z etapów odprawy granicznej, podczas którego, stosownie do art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2013 r., poz. 1650 z późn. zm.), każda z osób zamierzających wjechać do Polski powinna przedstawić i uzasadnić cel i warunki planowanego pobytu w naszym kraju. Na tym etapie osoby rozpytywane nie są uznawane za osoby poszukujące ochrony międzynarodowej, ani tym bardziej nie przypisuje się im statusu wnioskodawcy w postępowaniu o udzielenie takiej ochrony.