W skardze do Trybunału adwokat twierdził, że zatrzymanie go w areszcie nie miało żadnego uprawnionego uzasadnienia, a sposób jego wykonania był arbitralny, czego sędziowie krajowi wystarczająco nie zbadali (art. 3, 5, 6 i 13 Konwencji).

Trybunał podkreślił po pierwsze, że wskazane przez skarżącego poważne kwestie na tle art.3 Konwencji były związane z poniżającym charakterem zatrzymania w areszcie policyjnym i oznaczały zasadniczo wzmocnienie jego zarzutu nielegalnego i arbitralnego charakteru pozbawienia wolności w rozumieniu art.5. Trybunał, który samodzielnie decyduje o kwalifikacji prawnej faktów, uznał za właściwe zbadanie tych zarzutów wyłącznie z punktu widzenia art. 5 ust. 1 Konwencji.

Przypomniał następnie, że zgodnie z art. 5 ust. 1 Konwencji każde pozbawienie wolności musi być zgodne z prawem, z czego wynika, że musi być stosowane zgodnie z procedurą przewidzianą przez prawo. W tym zakresie Konwencja w istocie żąda poszanowania wymogów materialnych i proceduralnych ustawodawstwa krajowego. W pierwszej kolejności do władz krajowych, zwłaszcza sądów, należy interpretacja i stosowanie prawa krajowego. Inaczej jest jednak, gdy w związku z art. 5 ust. 1 nieprzestrzeganie go prowadzi do naruszenia Konwencji. Trybunał może wtedy i powinien mieć możliwość pewnej kontroli, aby ocenić, czy prawo wewnętrzne było przestrzegane. Trybunał podkreślił, że w przypadku pozbawienia wolności szczególnie ważne jest przestrzeganie ogólnej zasady bezpieczeństwa prawnego. W rezultacie istotne jest, aby prawo krajowe wyraźnie określało warunki pozbawienia wolności, a jego stosowanie było przewidywalne.

„Zgodność z prawem” pozbawienia wolności z punktu widzenia prawa wewnętrznego stanowi element istotny, ale nie rozstrzygający. Samo tylko poszanowanie prawa krajowego nie wystarcza: art.5 ust.1 wymaga ponadto, aby każde pozbawienie wolności było zgodne z jego celem polegającym na ochronie jednostki przed arbitralnością. Istnieje fundamentalna zasada, zgodnie z którą arbitralne pozbawienie wolności nigdy nie jest zgodne z art.5 ust.1. Pojęcie "arbitralne" zawarte w art.5 ust.1 wykracza poza samą tylko niezgodność z prawem krajowym. Pozbawienie wolności może więc być z nim zgodne a równocześnie arbitralne i w rezultacie sprzeczne z Konwencją.