Ramy węgierskiej polityki wobec Rosji

Na węgierską politykę wobec Rosji wpływało w ostatnich latach kilka czynników. Żeby właściwie ocenić stanowisko obecnego rządu wobec sankcji politycznych i gospodarczych wymierzonych w Rosję oraz koordynacji w tym zakresie polityk państw członkowskich Unii Europejskiej (UE) należy rozumieć  te uwarunkowania. Strategia Węgier wobec Rosji daleka jest od „średniej” europejskiej, a oficjalne podejście w tej kwestii najbardziej zmieniło się w ciągu ostatnich pięciu lat, zwłaszcza jeżeli porównywać je z innymi krajami UE. Tę zmianę postawy można wyjaśnić aspiracjami i interesami zarówno gospodarczymi, jak i politycznymi.

Najważniejsze okoliczności mające wpływ na strategię obecnego rządu to:

1. Szybki wzrost gospodarczy w Rosji przed wybuchem obecnego kryzysu. Rosyjski popyt krajowy zwiększył się znacznie ze względu na poprawę dochodów ludności między 2004 i 2013 rokiem. Węgry sformułowały politykę „otwarcia na Wschód” wyraźnie w celu intensyfikacji stosunków handlowych i gospodarczych z krajami szybko rozwijającymi się. Miała ona zrównoważyć negatywne skutki problemów gospodarczych „podupadającego Zachodu”[1]. W ramach tego programu rząd węgierski akcentował konieczność poprawy stosunków z krajami takimi jak Chiny, Rosja, Azerbejdżan i Turcja. Ta polityka, jako że głównie podkreślała potrzebę rozszerzenia rynków zbytu, wydawała się być strategią pragmatyczną i racjonalną.

2. Zwiększenie obrotów handlowych z Rosją po przystąpieniu Węgier do UE. Politycy węgierscy w coraz większym stopniu zgadzali się z opinią, że impuls wzrostowy pochodzący z Rosji jest znacząco większy niż impuls z pogrążonej w kryzysie Unii Europejskiej. Rozbieżne trendy wzrostu gospodarczego po kryzysie gospodarczym w 2008 roku potwierdziły tylko ten pogląd[2]. Z drugiej strony trzeba wspomnieć, że węgierskie stosunki handlowe z Rosją były w ostatnich latach o wiele mniej dynamiczne niż w przypadku większości państw członkowskich UE z Europy Środkowo-Wschodniej.

3. Celowa dywersyfikacji stosunków gospodarczych i politycznych. Potrzeba dywersyfikacji spowodowana była tylko po części dobrymi wynikami gospodarczymi Rosji i przewidywanym wzrostem eksportu na ten rynek w wyniku większego popytu. Znacznie istotniejszą rolę odegrała rosnąca izolacja węgierskiego rządu najpierw w Unii Europejskiej[3], a później również w stosunkach dwustronnych ze Stanami Zjednoczonymi[4]. Ta polityczna izolacja była spowodowana głównie polityką rządu Orbána i jego strategią komunikacyjną[5].