Uchwalenie nowej Konstytucji w 1935 roku zamyka ten proces. Poprzedzone ono zostało, jeszcze pod koniec lat dwudziestych, krótkotrwałym epizodem sejmowych prac konstytucyjnych, w toku których wpłynęła pewna liczba projektów rewizji Konstytucji z 1921 roku; jednak projekt zgłoszony wówczas przez Walerego Sławka i posłów z „sanacyjnego” BBWR postulatu utworzenia trybunału konstytucyjnego nie zawierał [podobnie zresztą, jak wspólny projekt ZPPS i „Wyzwolenia”]. Z początkiem lat trzydziestych płaszczyzną publikacji projektów, referatów wygłaszanych w komisjach konstytucyjnych Sejmu i Senatu i dyskusji, było czasopismo Nowe Państwo, na łamach którego parokrotnie postulowano utworzenie trybunału, ale tymi samymi głosami, co poprzednio. W niektórych publikacjach zwracano ponadto uwagę, że za warunek jakiejkolwiek skuteczności sądowej [czy trybunałowej] kontroli konstytucyjności ustaw, uznane musi być ujmowanie w ustawie konstytucyjnej praw i swobód obywatelskich w sposób rozbudowany, ale przy tym możliwie najbardziej konkretny, ścisły i jednoznaczny. Postulatu utworzenia trybunału nie podjął jednak żaden z ogłoszonych na tych łamach dokumentów urzędowych i wreszcie, jak wiadomo, nic co by mogło choćby przypominać trybunał konstytucyjny, nie pojawiło się na kartach Konstytucji RP, która weszła w życie z dniem 23 kwietnia 1935 roku.