3/ Z treści art. 2 opiniowanego projektu w istocie nic nie wynika. Nie jest ponadto zrozumiała relacja pomiędzy art. 2 a art. 4 projektu.

4/ Art. 4 opiniowanego projektu obciążony jest wadą powtarzania unormowania konstytucyjnego.

5/ W toku dalszych prac legislacyjnych należałoby rozważyć sens utrzymania art. 5 ust. 2 opiniowanego projektu w niezmienionej formule.

6/ Określony w Art. 17 ust. 2 opiniowanego projektu tryb wyboru sędziów TK nie eliminuje możliwości przyznania pierwszeństwa preferencjom politycznym.

7/ Proponowany art. 18 ust. 3 wymaga przemyślenia. Z jednej strony zbyt wąsko ujmuje przesłanki wyłączające kandydowanie na urząd sędziego TK, a z drugiej strony wątpliwości budzi kwestia jego zgodności z art. 60 Konstytucji.

8/ Art. 20 ust. 1 opiniowanego projektu przyznając prawo zgłaszania propozycji na listę osób, spośród których mogą być zgłaszani kandydaci na sędziego TK szerokiemu kręgowi podmiotów, nie eliminuje możliwości przyznania pierwszeństwa preferencjom politycznym.

9/ Art. 49 ust. 1 opiniowanego projektu, określając przesłanki wyłączenia sędziego TK z udziału w rozpoznawaniu sprawy, czyni to zbyt wąsko i wymaga przeformułowania.

10/ W rozdz.7 zatytułowanym Orzeczenia Trybunału nie uregulowano kwestii ostateczności orzeczeń TK dla samego Trybunału.

11/ Art. 105 opiniowanego projektu powinien sformułować obowiązek Prezesa TK niezwłocznego dostarczenia wyroku organowi wydającemu organ publikacyjny, w którym wyrok ma zostać ogłoszony.

[1] Szerzej na ten temat zob. L. Garlicki, Ewolucja funkcji i zadań Trybunału Konstytucyjnego (dwadzieścia pięć tez na dwudziestopięciolecie), w: Księga XXV-lecia Trybunału Konstytucyjnego, Warszawa 2010, s. 15-16.
[2]  M. Wiącek, Sądy i trybunały w praktyce III RP (wybrane zagadnienia), w: M. Zubik (red.), XV lat obowiązywania Konstytucji z 1997 r. Księga jubileuszowa dedykowana Zdzisławowi Jaroszowi, Warszawa 2012, s. 202.
[3] OTK ZU 5/A/2005, poz. 49.
[4] M. Granat, Trybunał Konstytucyjny. Osiągniecie czy zadanie?, w: A. Szmyt (red.), Trzecia władza. Sądy i trybunały w Polsce. Materiały Jubileuszowego L Ogólnopolskiego Zjazdu Katedr i zakładów Prawa Konstytucyjnego. Gdynia 24-26 kwietnia 2008 roku, Gdańsk 2008, s. 32.
[5] Tamże s. 199.
[6] M. Safjan, Ewolucja funkcji i zadań Trybunału Konstytucyjnego – próba spojrzenia w przyszłość, w:  Księga XXV-lecia …, s.32.
[7] Tamże s. 32-33; por. także A. Bałaban, Odpowiedzi na Ankietę konstytucyjną, w: B. Banaszak, J. Zbieranek, Ankieta konstytucyjna, Warszawa 2011, s. 20.
[8] por. np. M. Haczkowska, Glosa do wyroku TK z 4.12.2001 r., SK 18/00, Państwo i Prawo  8/2002, s. 101.
[9] Por. np. uchwała SN z  14. 10.  2004 r., III CZP 37/04,  OSNC z 2005 r., nr 3, poz. 42; uchwała SN (7) z 17. 12. 2009 r., III PZP 2/09, OSNP 2010 r., nr 9-10, poz. 106.
[10] Zob. np. wypowiedzi B. Banaszaka, A. Łabno, A. Szmyta, M. Zubika w: B. Banaszak, J. Zbieranek, Ankieta …, s.  38, 84, 133, 144.
[11] Szczegółowo na ten temat zob. załącznik 11 do: Informacja o istotnych problemach wynikających z działalności i orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego w 2012 roku, Warszawa 2013, s. 148-150.
[12] Tamże s. 57.
[13] Tamże s. 56.
[14] Z. Maciąg, Stosowanie Konstytucji RP a problem niewykonywania wyroków Trybunału Konstytucyjnego, w: Z. Maciąg (red.), Stosowanie Konstytucji RP z 1997 r. — doświadczenia i perspektywy, Kraków 2006, s. 280.
[15]  M. Safjan, Ewolucja …, s. 33.
[16] Zdaniem TK: „Jakkolwiek nie ulega wątpliwości, że uchwała Rady Ministrów nie ma dla Sejmu RP znaczenia formalnie wiążącego, stwierdzić należy, że ustawodawca nie może w swej działalności legislacyjnej ignorować reguł wyrażonych w ZTP. Autonomia ustawodawcy dotyczy bowiem treści ustanawianych rozwiązań (o ile nie naruszają one konstytucji), nie zaś ich formy, która winna być poddana jednolitym prawidłom, niezależnym od charakteru podmiotu stanowiącego normy prawne. Niewątpliwie ZTP stanowią prakseologiczny kanon, który powinien być respektowany przez ustawodawcę demokratycznego państwa prawnego” - OTK ZU 3/2001, s. 51.
[17] Uzasadnienie projektu s. 4.
[18] Szerzej na ten temat zob. L. Garlicki, Polskie prawo konstytucyjne. Zarys wykładu, Warszawa 2012, s. 360-361.
[19] J. Trzciński, Trybunał Konstytucyjny jest władzą sądowniczą, Prawo i Życie 1998, Nr 1, s. 13–14.
[20] Tamże.
[21] M. Masternak-Kubiak, Ustawa o Trybunale Konstytucyjnym, Warszawa 1998, s. 17.
[22]  Uzasadnienie s. 4.
[23]  M. Safjan, Odpowiedzialność odszkodowawcza z tytułu bezprawia normatywnego, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 1/ 2005, s. 13.
[24]  Por. L. Garlicki, Sądownictwo konstytucyjne w Europie Zachodniej, Warszawa 1987, s. 97.
[25]  M. Safjan, Ewolucja …, s. 40. Na temat konieczności wprowadzenie większości kwalifikowanej dla wyboru sędziów TK zob. wypowiedzi B. Banaszaka, P. Policastro, A. Szmyta w: B. Banaszak, J. Zbieranek, Ankieta …, s.  38, 100, 134.
[26] por. np. wyroki z 9.6.1998 r., K 28/97, OTK 1998, Nr 4, poz. 50; wyr. z 14.12.1999 r., SK 14/98, OTK 1999, Nr 7, poz. 163; wyr. z 21.12.2004 r., SK 19/03, OTK-A 2004, Nr 11, poz. 118.
[27]  Uzasadnienie s. 8.
[28] sygn. akt III PZP 2/09, OSNP 9-10/2009, poz. 106 – pkt. 13 uzasadnienia.
[29] Tamże
[30] wyrok NSA z 06.02.2006 r., I FSK 439/2005, ONSAiWSA 1/2007, poz. 13.
[31] M. Florczak-Wątor, Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2006 r. (sygn. akt I FSK 439/2005), Przegląd Sejmowy 1/2011, s. 148
[32] Podobnie M. Wiącek, glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2009 r. (sygn. akt III PZP 2/09), Przegląd Sejmowy 3/2010, s. 163.
[33]  OTK ZU 7/A/2006, poz. 88.
[34]  wyrok z 13.3.2007 r., K 8/07, OTK-A 2007, Nr 3, poz. 26.