Orzekając w sprawach dotyczących konstytucyjności aktów normatywnych i ostatecznie je rozstrzygając, Trybunał Konstytucyjny nie tylko orzeka o zgodności danego aktu z ustawą zasadniczą, ale także zapewnia jej prymat nad innymi ustawami. Dzięki orzecznictwu Trybunału, następuje proces określany w doktrynie prawa jako „proces konstytucjonalizacji prawa”. Uczestnikami tego procesu są także obywatele, którzy mają możliwość wnoszenia do Trybunału skargi konstytucyjnej. W ten sposób mogą oni znacząco wpływać na kształt obowiązującego w Rzeczypospolitej prawa i przyczyniać się do jego doskonalenia.

Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego i wypływające z niego stwierdzenia mają również ogromne znaczenie dla podmiotów, które uczestniczą w procesie tworzenia prawa. Poprzez swoje orzeczenia, Trybunał daje prawodawcy przejrzyste wskazówki co do tego, jak powinno być stanowione prawo, aby nie naruszało ono granic wyznaczonych przez Konstytucję. W rozstrzygnięciach podjętych w 2006 roku Trybunał odwoływał się najczęściej do podstawowych zasad konstytucyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem zasady demokratycznego państwa prawnego, zasady ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa, zasady równości, prawa do sądu, zasady ochrony własności oraz zasady proporcjonalności.

Fundamentalne znaczenie powinniśmy przypisywać zwłaszcza do ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa. Podzielam stwierdzenie Trybunału, że poprzez stanowione regulacje ustawodawca nie może tworzyć takich odstępstw od podstawowych konstytucyjnych zasad i standardów, które mogłyby powodować poczucie niepewności co do jego przyszłych zachowań. Takie właśnie stanowisko zawarł Trybunał w swoich orzeczeniach dotyczących podatków czy wynagrodzeń pracowników sfery budżetowej. Zgodzić się również należy ze stwierdzeniem Trybunału, że prawodawca jest obowiązany dbać o bezpieczeństwo prawne jednostki i zapewnić obywatelom przewidywalność działań organów państwa.

Przyciągają także uwagę te orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, które odnoszą się do ochrony własności -jak w kwestiach dotyczących czynszów czy też spółdzielczości mieszkaniowej.

Z wielkim uznaniem należy przyjąć rozstrzygnięcia Trybunału, które wspierają konstytucyjną zasadę przyzwoitej legislacji. Wśród wielkiej liczby ustaw oraz aktów wykonawczych, które są opracowywane i uchwalane, nie wszystkie zawierają precyzyjne i przejrzyste przepisy. Nie zawsze też prawodawca pamięta o odpowiednim okresie vacatio legis. Jeśli pragniemy, aby obywatele Rzeczypospolitej rozumieli prawo i szanowali je, zasada przyzwoitej legislacji musi być niezmienną busolą dla wszystkich, którzy stanowią w Polsce jakiekolwiek przepisy prawne.