Trybunał stwierdził, że nie istnieje możliwość zgodnej z Konstytucją interpretacji kontrolowanych przepisów, gdyż ich treść i rzeczywisty cel, jakim jest praktyczne unieruchomienie Trybunału, nie są możliwe do pogodzenia z wymogiem zapewnienia rzetelności i sprawności działania tego organu. Rozwiązania przyjęte w poddanych kontroli przepisach są przy tym na tyle dysfunkcjonalne, że nie ma możliwości ich skorygowania w praktyce stosowania prawa.

XIV. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że art. 1 pkt 5 ustawy nowelizującej i dodany art. 28a ustawy o TK, który umożliwia wszczęcie postępowania dyscyplinarnego wobec sędziego TK na wniosek Prezydenta lub Ministra Sprawiedliwości, są niezgodne  z art. 173 w związku z art. 10 ust. 1 oraz z art. 195 ust. 1 Konstytucji.

W ocenie Trybunału, odpowiedzialność dyscyplinarna sędziów służy zapewnieniu należytej pozycji sądu konstytucyjnego, przez umożliwienie temu organowi dbania o należyty poziom etyczny sędziów, co bezpośrednio wpływa na sposób wykonywania jego zadań orzeczniczych. Kwestia odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów TK należy do sfery niezależności i autonomii sądu konstytucyjnego, a postępowanie dyscyplinarne powinno być prowadzone w całości wewnątrz Trybunału.

Trybunał uznał, że przyznanie organom władzy wykonawczej uprawnienia do występowania z wnioskiem o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego narusza niezawisłość sędziowską przez uzależnienie decyzji dotyczącej sędziego od organów spoza władzy sądowniczej oraz od czynników politycznych. Nie ma przy tym decydującego znaczenia okoliczność, że samą decyzję o uznaniu wniosku za uzasadniony i podjęciu działań zmierzających do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego podejmuje Prezes Trybunału. Już sama możliwość wystąpienia z takim wnioskiem może bowiem negatywnie oddziaływać na sędziego Trybunału i wywierać wpływ na postrzeganie jego niezawisłości.

XV. Trybunał uznał, że usunięcie z katalogu kar dyscyplinarnych kary złożenia sędziego TK z urzędu w art. 31 pkt 3 ustawy o TK oraz przyznanie tej kompetencji Sejmowi w art. 31a i art. 36 ust. 1 pkt 4 ustawy o TK przez art. 1 pkt 6, 7 i 8 ustawy nowelizującej, jest niezgodne z Konstytucją.