W ciągu roku nastąpiła znaczna poprawa stanu ochrony prawnej oraz optymalizacja polityki władz w kwestii dzieci będących ofiarami przemocy lub niegodziwego traktowania w celach seksualnych, a także dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej. W wielu państwach członkowskich środki przeznaczane na takie działania są jednak niewystarczające, co utrudnia ich wdrażanie. Z tego powodu w przypadku dzieci będących ofiarami przestępstw występuje większe prawdopodobieństwo utrudnionego dostępu do wymiaru sprawiedliwości. Ponadto, choć w UE i jej państwach członkowskich ustanawiane są środki ochrony dzieci uczestniczących w postępowaniach wymiaru sprawiedliwości, codzienne doświadczenia dzieci w postępowaniach sądowych pokazują, że praktyczna realizacja praw dzieci wciąż pozostaje wyzwaniem.

W uznaniu wagi takich wyzwań, FRA rozpoczęła realizację szeregu projektów badawczych dotyczących praw człowieka, których wyniki planujemy opublikować w 2015 r. Jak wynika z danych zebranych przez

Agencję w 2014 r., szerokiej akceptacji koncepcji prawnej wymiaru sprawiedliwości przyjaznego dziecku, wciąż towarzyszą liczne braki związane z praktycznym zastosowaniem.

Obok powyższych kluczowych zagadnień w tegorocznym sprawozdaniu prezentowanych jest również wiele innych wyzwań, w tym kwestie równości i niedyskryminacji oraz ochrony danych - w dwóch działach sprawozdania przypomina się o fakcie, że wciąż jeszcze nie przyjęto unijnej dyrektywy w sprawie równego traktowania ani pakietu reform dotyczącego ochrony danych.

Nowością tegorocznego sprawozdania jest jego układ oraz długość. O ile dotychczasowe sprawozdania miały formę blisko 300-stronicowego „katalogu” poświęconego wydarzeniom w obszarze praw podstawowych, o tyle obecnie przyjęto formę skróconą i uproszczoną. Każdy rozdział kończy się przedstawieniem empirycznych wniosków, które mogą następnie posłużyć jako materiał na użytek debaty politycznej poświęconej danemu zagadnieniu. Dobór i tytuły rozdziałów w dalszym ciągu odzwierciedlają obszary tematyczne wieloletnich ram Agencji - listy priorytetów określonych przez Radę Unii Europejskiej. W odróżnieniu od lat ubiegłych kwestie omawiane w niniejszym sprawozdaniu rocznym zostały jednak dobrane w sposób selektywny, aby zapewnić możliwość głębszej analizy wybranych problemów. Każdy rozdział koncentruje się na trzech podstawowych zagadnieniach związanych z obszarem tematycznym danego rozdziału, a ponadto zawiera przegląd chronologiczny wydarzeń z całego roku, listę obiecujących praktyk i wreszcie listę wniosków FRA. Czytelnik nie znajdzie już odrębnego rozdziału pt. „Państwa członkowskie UE a zobowiązania międzynarodowe”. Nie oznacza to jednak, że Agencja porzuci swoje utrwalone przekonanie o konieczności patrzenia na prawa podstawowe i prawo unijne z perspektywy międzynarodowej.