Zmiany zaproponowane do trzech ustaw podatkowych (CIT, PIT i VAT) mają na celu wprowadzenie prawa do obniżenia swojego obowiązku podatkowego przez przedsiębiorcę, który nie dostał zapłaty za dostarczone przez siebie towary lub usługi przy jednoczesnym obowiązku podniesienia zobowiązania podatkowego przez przedsiębiorcę, który otrzymał fakturę, ale za nią nie zapłacił. Mechanizm korekt w przypadku wszystkich trzech ustaw ma mieć zastosowanie po upływie 30 dni od terminu przewidzianego na zrealizowanie obowiązku uiszczenia należności za wystawioną fakturę. W przypadku wierzyciela (firmy, która nie otrzymała zapłaty) ma być to prawo do korekty, w przypadku dłużnika (firmy, która nie zapłaciła za fakturę) ma być to obowiązek. Przyjmując tę zasadę, spełniona zostanie idea działania przez zachęty, a nie poprzez archaiczny system zakazów, nakazów i kar, natomiast dzięki podjęciu zmian w ustawach podatkowych, a nie prawa cywilnego, nie będziemy mieli do czynienia z administracyjną ingerencją w zasadę swobody umów i stosunki cywilno-prawne. Wskazane podmioty będą więc nadal mogły zawierać umowy na dowolne okresy, ale w przypadku przekraczania okresów płatności wynoszących 30 dni nie będą mogły korzystać już z możliwości zaliczania sobie w poczet kosztów niezapłaconych faktur, jak to ma miejsce obecnie. Natomiast firmy, które nie otrzymają zapłaty za wystawione faktury nie będą miały obowiązku płacenia podatków przed otrzymaniem tychże należności.

Powyższe zasady dotyczyć mają tak podatku dochodowego od osób prawnych jak i osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług. Z chwilą obniżenia swojego obowiązku podatkowego wierzyciel będzie zobowiązany w ciągu 7 dni zawiadomić o tym fakcie Urząd Skarbowy podając jednocześnie wszystkie dane dotyczące swojego dłużnika. Ma to być swoistą sankcją wskazującą Urzędowi Skarbowemu nieuczciwego kontrahenta, ale jednocześnie informacją będącą podstawą do ewentualnej kontroli prawidłowości przebiegu omawianego procesu wzajemnych korekt.

Opisany mechanizm miałby zastosowanie także w sytuacji regulowania wzajemnych świadczeń tylko w części, natomiast nie maiłaby zastosowania w sytuacjach zbycia wierzytelności, jako nieściągalnych oraz utworzenia rezerwy na ich pokrycie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, a także w przypadku dochodzenia tych wierzytelności w postepowaniu sądowym lub przed innym organem powołanym do rozpoznawania spraw albo egzekwowania roszczeń lub przed sądem polubownym.

Proponowane przez posła Adama Szejnfelda nowe rozwiązania prawne mają na celu podniesienie płynności finansowej przedsiębiorstw oraz ograniczenie skali bankructw, likwidację przymusowego kredytowania kontrahentów i państwa przez przedsiębiorcę, który nie otrzymał należnej mu zapłaty, wzmocnienie bezpieczeństwa obrotu gospodarczego, wreszcie - zabezpieczenie interesów finansowych państwa i samorządu terytorialnego.

Mimo wprowadzenia, w przypadku zatorów płatniczych, kasowej zasady rozliczeń podatkowych w miejsce zasady memoriałowej, zaproponowana symetria praw i obowiązków kontrahentów oraz zasada jednoczesnych korekt zeznań podatkowych po obu stronach podmiotów wzajemnie zobowiązanych winna wystarczająco zabezpieczyć neutralność proponowanych rozwiązań dla budżetu państwa.

Ustawa będzie służyła wzmocnieniu kondycji finansowej polskich firm, co jest szczególnie ważne w okresie kryzysu gospodarczego Europy Zachodniej oraz spowolnienia gospodarczego obserwowanego w Polsce. Zaproponowane więc przepisy mają jednocześnie zdecydowany walor działań antykryzysowych.