Osoba powołana przez państwo członkowskie nie wchodzi w skład  grup roboczych badających akty prawne tego państwa

Analiza karier członków Komisji Weneckiej pozwala na dostrzeżenie charakterystycznych prawidłowości. Państwa zdają się testować kandydatury swoich przedstawicieli w różnych ciałach o charakterze międzynarodowym. O ścisłych związkach między Komisją, a Europejskim Trybunałem Praw Człowieka świadczy fakt, że członkostwo w Komisji jest bardzo często wstępem do objęcia funkcji sędziego ETPCz. Podobne zjawisko dotyczy również, chociaż w mniejszej skali, sędziów Trybunału Sprawiedliwości UE (Bode-Kirchhoff, s. 58-59, 69). W sesjach plenarnych Komisji, które odbywają się cztery razy do roku (w marcu, czerwcu, październiku i grudniu) właśnie w Wenecji, biorą ponadto udział przedstawiciele Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) – organizacji międzynarodowej, której celem jest zapobieganie powstawaniu konfliktów w Europie oraz Komisji Europejskiej – organu wykonawczego Unii Europejskiej.
Siedzibą Komisji Weneckiej jest Strasburg.

Jak informuje na swojej stronie Stałe Przedstawicielstwo RP przy Radzie Europy – działalność Komisji Weneckiej dotyczy 3 głównych obszarów:
– instytucji demokratycznych i praw podstawowych,
– sprawiedliwości konstytucyjnej,
– wyborów, referendów i partii politycznych,
a nadrzędnym celem jest: „zapewnianie demokratycznego i sprawnego funkcjonowania instytucji demokratycznych oraz ochrona praw człowieka”.

Wśród różnych form aktywności Komisji Weneckiej można wymienić organizowanie konferencji naukowych, współpracę z sądami konstytucyjnymi i rzecznikami praw obywatelskich, sporządzanie opinii amicus curiae na zaproszenie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPCz), zawierających stanowisko w sprawach, którymi zajmuje się Trybunał oraz amicus ombud, dotyczących regulacji prawnej i otoczenia prawnego rzeczników praw obywatelskich.
Komisja opracowuje także zbiory rekomendacji, dobrych praktyk i standardów dotyczące np. zasad przeprowadzania referendów (2007), funkcjonowania partii politycznych, w tym zasad ich likwidacji i zakazów ich działalności (1999), czy poprawnych regulacji prawa wyborczego. Komisja organizuje także warsztaty i szkolenia, np. dla komisji wyborczych, czy sędziów.