Wracając do naszych baranów, czarno widzę perspektywę ratunku dla pięknego lasu na obrzeżach Choszczówki. Determinacja w walce o swoją własność jest wielka. Właściciele mają silne motywacje – okolica atrakcyjna, duże pieniądze. Architekci chcą zachować las dla przyszłych pokoleń, ale walczą bez broni, bo planu zagospodarowania, w dającej się przewidzieć przyszłości nie będzie.

Przedwojenni właściciele pytają – kto prosił państwo, żeby na ich działkach posadziło drzewa? I oczywiście mają rację – nikt ich nie pytał o zdanie, ale jak wiadomo w czasach PRL-u pytać nie musiał. Jeśli obecna praworządna władza uzna, że zalesione prywatne grunty potrzebne są miastu, żeby miało czym oddychać, właścicielom należy się odszkodowanie albo działki w innym miejscu. Dlatego nie rokuje właścicielom szybkiego rozwikłania ich problemu, bo nie widać końca kolejki pokrzywdzonych przez PRL, którzy dziś wyciągają rękę po publiczne pieniądze.

Agnieszka Wróblewska

Studio Opinii