Ponadto, w związku z jej twierdzeniem, że M. - adwokat oskarżonego X. - powinien być wykluczony z procesu, ponieważ skarżąca konsultowała się z nim w tej sprawie zanim jeszcze zawiadomiła o gwałcie policję, Trybunał podkreślił, że jego zadanie nie polegało na spekulowaniu, czy i w jakim charakterze skarżąca i M. mogli się znać jeszcze przed procesem, to bowiem należało do władz krajowych. Wydaje się jednak, że na podstawie prawa krajowego wcześniejsze nieformalne konsultacje między skarżącą i M. nie rodziły kwestii konfliktu interesów mogącej prowadzić do jego wykluczenia jako obrońcy w tej sprawie. Sąd Rejonowy w Mariborze oddalił jej wniosek w tym zakresie.

Przy założeniu prawdziwości zarzutu skarżącej, Trybunał musiał uznać, że negatywny efekt psychologiczny faktu zadawania pytań przez adwokata M. był znacznie dalej idący niż ten, jaki byłby jej udziałem, gdyby była przesłuchiwana przez innego adwokata. Kwestii tej nie można było całkowicie pominąć przy ocenie, czy M. powinien być wyłączony z udziału w tej sprawie. Ponadto - w kategoriach bardziej ogólnych - Trybunał dodał, że każda informacja, jaką M. mógł otrzymać od skarżącej jako adwokat, nawet bez zawarcia żadnej umowy, powinna być traktowana jako poufna i nie mogła być użyta na korzyść osoby mającej przeciwne interesy w tej samej kwestii. Tak więc, prawo krajowe o wyłączeniu obrońcy ani sposób jego stosowania w tej sprawie, nie uwzględniały wystarczająco interesów skarżącej.