Szanowni Państwo,

Stosowanie oraz wykładnia Konstytucji nie jest tylko domeną Trybunału, ale i wszystkich organów stosowania prawa. Wykładnia ta, co oczywiste, może także dotyczyć kompetencji Trybunału Konstytucyjnego oraz waloru i skutków jego orzeczeń. Z dużym zainteresowaniem Trybunał przypatruje się judykatom Sądu Najwyższego, które do tych zagadnień nawiązują. W tym miejscu pragnę zauważyć, że jeszcze kilka lat temu, w orzecznictwie sądowym pojawiały się wątpliwości dotyczące tego, czy Trybunał jest jedynym organem mogącym orzekać w sprawach konstytucyjności ustaw. Obecnie nie budzi wątpliwości, że samo rozstrzygnięcie niekonstytucyjności przepisu ustawy może nastąpić wyłącznie w ramach dokonywanej przez Trybunał kontroli hierarchicznej zgodności aktów normatywnych[13].

Korzystając z obecności zebranych przedstawicieli władz organów konstytucyjnych, przy okazji poruszenia tematu kompetencji Trybunału, chciałbym zwrócić uwagę na jedną kwestię. Zgodnie z art. 190 ust. 1 Konstytucji, orzeczenia Trybunału są powszechnie obowiązujące i ostateczne. Konstytucja nie wskazuje żadnego innego podmiotu, którego orzeczenia są wyposażone w taki walor prawny, co oznacza, że orzeczenia Trybunału są wiążące dla wszystkich i nie mogą być kwestionowane przed innymi organami. Dotyczy to w równym stopniu organów władzy wykonawczej, ustawodawczej, jak i sądowniczej. A w ramach tej ostatniej władzy bardzo istotna jest właśnie rola Sądu Najwyższego w trosce o przestrzeganie porządku konstytucyjnego.