Grozi to jednak również i współczesnym państwom narodowym, jeżeli odrzucą swój fundament – narodową wspólnotę polityczną. Dzieje się to już teraz – elita polityczna, która tematy takie, jak ojczyzna czy naród bądź to traktuje pogardliwie, bądź to skutecznie zamilcza, jest oderwana od obywateli, co przejawia się np. w sukcesach najróżniejszych sił nacjonalistycznych, które nie są niczym innym, jak reakcją na kryzys demokracji i osłabienie państwa narodowego. Niestety jednak w większości sytuacji chodzi o reakcję nietolerancyjną, ekstremalną – utrzymaną nie w duchu lojalności narodowej, ale w duchu wojującego nacjonalizmu. Co to może oznaczać dla poszczególnych narodów, jest oczywiste.

Autor tekstu jest dyrektorem wykonawczym think-tanku CDK. Jest rownież profesorem Uniwersytetu Masaryka w Brnie, gdzie kieruje Departamentem Nauk Politycznych na Wydziale Nauk Społecznych.

 Tłumaczenie: Stanisław Ruczaj

[1] W tej kwestii do wpływowych wypowiedzi należą teksty i wystąpienia Václava Klausa, z najnowszych np. Projev prezidenta republiky na Národní svatováclavské pouti (28. 9. 2012) [tłumaczenie polskie fragmentów wystąpienia: http://www.mzv.cz/warsaw/pl/aktualnosci/kosciele_mow_glosniej.html]

[2] Vančura, J.: My čeští vlastenci, Listy 2003, Głowiński, M.: Krize vlasteneckého diskurzu, Listy 2003, Soukupová, J.: Vlastenectví, Listy 2003, K čemu je evropský patriotismus?, Listy 2006, Proč by měli být Češi lepší než Němci?, Listy 2009, Skalický, K.: Kohákovo zpytování českého národního svědomí, Listy 2009, Rozhovor s Rudolfom Chmelom: Neonacionalizmus nie je papierový tiger, Listy 2010.

[3] Drápal, D.: O českých národních zájmech, Konzervativní listy 2010, Floryk, D.: Zájmy skutečně národní Konzervativní listy 2010, Kubalčík, J.: Hledání společného východiska, Konzervativní listy 2010, Friedlaender, J.: Poznámky k poválečným dekretům, Konzervativní listy 2010.

[4] Chodzi o liczne teksty Johna O’Sullivana (np Prokletí euronacionalismu – biuletyn nr 121, Kterak nepřistupovat k imigraci – nr 143, Probuzený lev. Proč Anglie nesmí spát – nr 176), Rogera Scrutona (np Imigrace, multikulturalismus a nutnost bránit národní stát - nr 181; Nebezpečí internacionalismu – nr 183), oprócz tego teksty Władymira Bukowskiego (Evropská unie – nový Sovětský svaz? – č. 144), Paula Grimley Kuntza (O právech a povinnostech: Jeffersonovský dialog – nr 172), Pascala Brucknera (Evropské národy: od kritického myšlení k masochismu - nr 225) czy Romana Herzoga i Lüdera Gerkena (Evropa zbavuje nás a naše zástupce vlivu – nr 190).