- dokładnością – odzwierciedlaniem w sposób trafny i wiarygodny rzeczywistości,

- aktualnością – dostępnością w takim czasie, aby podmiot pozyskujący informację mógł rozpocząć na jej podstawie odpowiednie działanie,

- kompletnością – dostarczeniem podmiotowi pozyskującemu informacje potrzeb­nych mu faktów i szczegółów,

- odpowiedniością – pewnością, że informacja jest użyteczna dla podmiotu ją po­zyskującego w jego szczególnych warunkach i w odniesieniu do jego konkretnych potrzeb, wiarygodnością – rzetelnością, prawdziwością informacji, która zasługuje na zaufanie.

Kompletność informacji publicznej zapewni przestrzeganie przez podmioty pu­bliczne reguł interoperacyjności, gwarantujących swobodną wymianę właściwych da­nych. W przypadku ponownego wykorzystania informacji publicznych w systemach teleinformatycznych kluczowe znaczenie z punktu widzenia spełniania przez nie ce­chy odpowiedniości będzie miało ich udostępnianie w postaci umożliwiającej maszy­nowy odczyt. Szczególnie pożądane jest wykorzystanie w takich sytuacjach otwartych standardów formatów danych opartych na języku XML.

Procesy przetwarzania informacji w sektorze publicznym winny posiadać elemen­ty składowe zapewniające kontrolę i zarządzanie ich jakością, pozwalając osiągnąć wyższe standardy udostępniania wartościowych z punktu widzenia podmiotów zain­teresowanych informacji publicznych, co przełoży się na bezpośrednie korzyści spo­łeczne i gospodarcze.

Dojrzałe społeczeństwa informacyjne cechują się wysokim stopniem otwartości. Bez wątpienia zatem sektor publiczny, z racji swojej dominującej pozycji jako dysponenta informacji na płaszczyźnie krajowej i europejskiej oraz ze względu na to, że jego podstawowym źródłem utrzymania są powszechne daniny publiczne, powi­nien dążyć do zdefiniowania możliwie jak najszerszego zakresu dostępu do posiada­nych zasobów informacyjnych. Pożądane byłoby zbudowanie przez sektor publiczny informacyjnej chmury, opartej na możliwościach TIK, która mogłaby oferować podmiotom prywatnym dostęp do oczekiwanej informacji i wiedzy wysokiej jako­ści, w swobodnie wybranym miejscu i czasie oraz dowolnym powszechnie uznanym standardzie wymiany danych. Takie podejście spowodowałoby powolne zacieranie się granic pomiędzy właściwościami i zadaniami poszczególnych instytucji oraz określo­nymi trybami dostępu do informacji publicznej, doprowadzając do stworzenia opty­malnego i spójnego modułu systemu informacyjnego państwa.

5. Perspektywy rozwoju urzędowego publikatora teleinformatycznego Biuletynu informacji Publicznej i centralnego Repozytorium informacji Publicznych