Z systemowo-formalnego punktu widzenia należy też zauważyć, że propozycja poprawek z 16 września 2014 r. oznaczała rezygnację z koncepcji zawartej w projek­cie bazowym, mianowicie dodania w Konstytucji RP nowego art. 74a. Według propo­zycji poprawki nowelizacji podlegałby przepis art. 74 Konstytucji. Jest to zmiana na pozór tylko techniczno-legislacyjna, nadal jednak o tyle mniej trafna, że „wiążąca” zmiany systemowo z art. 74 (wcześniej w pewnym luźniejszym związku jako art. 74a), który jest znacznie węższym kontekstem merytorycznym, niż — jak sygnalizowałem — lepszy pod tym względem, bo bogatszy treściowo art. 5 Konstytucji.

W propozycji poprawek z 16 września 2014 r. — biorąc od strony merytorycznej — przepis proponowanego ust. 2 (w art. 74) nadal nie miał skonkretyzowanej samo­istnie treści normatywnej i wyjaśniającej, na czym miałaby polegać deklarowana w nim „szczególna” ochrona lasów państwowych. W tejże propozycji w nowym ust. 2b (w art. 74) zwraca uwagę zawarcie explicite wytycznych dla ustawodawcy zwykłego, który wyjątki od zakazu przekształceń własnościowych lasów państwowych miałby określać jako uzasadnione celami publicznymi lub celami zrównoważonej gospodar­ki leśnej. W zakresie drugiej z przesłanek jest to tylko „skonkretyzowane superfluum” (por. art. 5 Konstytucji — zrównoważony rozwój). Należało się też obawiać, że „uza­sadnienie celami publicznymi” przy tak wielowątkowej, wieloaspektowej materii, o której mówimy, może mieć jedynie pozorne lub iluzoryczne znaczenie. Przepis pro­ponowanego nowego ust. 3a (w art. 74) — w porównaniu z wersją projektu bazowe­go — jedynie otrzymał stylistycznie wyraźniejszą postać prawa podmiotowego jed­nostki, z minimalnym też zawężeniem zakresu przewidzianej tu ustawy zwykłej. Można jednak zauważyć, że jakość techniczno-legislacyjna poprawki z 16 września 2014 r. zasługiwała — w porównaniu z projektem bazowym — na wyższą ocenę. Oce­na ta jest jednak o tyle względna, że nie przekreśla zasadniczych zastrzeżeń (wątpli­wości) wobec istoty propozycji nowelizacji konstytucji, o których mówiłem wcześniej. Dodam też, że pod względem merytorycznym i legislacyjnym propozycje z 16 wrze­śnia 2014 r. były lepszej jakości niż propozycje poprawek z 10 września 2014 r.