Publicystyka
Modele administracji wyborczej — przegląd rozwiązań prawnych w wybranych państwach
administracja wyborcza| Brazylia| Czechy| Iran| Kodeks Wyborczy| Komisja Wenecka| Nowa Zelandia| PKW| RPA| Senegal| UNDP| USA
włącz czytnikPrzed wyborami w 1994 r. w skład Niezależnej Komisji Wyborczej wchodziło 16 osób: 11 obywateli RPA, oraz pięciu obcokrajowców — międzynarodowych obserwatorów. Członkowie komisji byli wybierani przez prezydenta państwa po uprzednim wskazaniu kandydatur przez Radę Tymczasową, natomiast członkowie komisji będący obywatelami RPA powinni: być bezstronni, cieszyć się szacunkiem, mieć odpowiednie kwalifikacje, posiadać prawa wyborcze, reprezentować przekrojowo całą ludność państwa i nie powinni być znani z politycznego zaangażowania. Do pomocy komisji powołano rozległą administracje: departament administracyjny; departament monitoringu wyborów (obsługujący obserwatorów wyborczych i badający wszelkie naruszenia prawa wyborczego); sekretariat ustalania wyników wyborów (koordynował pracę trybunałów wyborczych i Sądu Wyborczego). Mimo realizowania zadań administracja wyborcza wymagała jednak wprowadzenia pewnych zmian, m.in. zaangażowania władz lokalnych w procedury wyborcze oraz wykorzystania służb cywilnych byłego reżimu, które miały odpowiednie doświadczenie w przeprowadzaniu wyborów.
Obecnie Niezależna Komisja Wyborcza składa się z pięciu członków powoływanych przez prezydenta, z których jeden musi być sędzią. Każdy członek Komisji musi posiadać obywatelstwo RPA, nie może być zaangażowany politycznie oraz musi otrzymać rekomendację od Zgromadzenia Narodowego, uchwaloną większością głosów Parlament, wybierając członków komisji, powinien brać pod uwagę zdanie zespołu składającego się z: prezesa Trybunału Konstytucyjnego, przedstawiciela Komisji Praw Człowieka, przedstawiciela Komisji ds. Równouprawnienia Płci oraz prokuratora generalnego, którzy przedkładają listę kandydatów liczącą nie mniej niż osiem osób. Kadencja członka komisji trwa siedem lat, jednak może zostać skrócona w wyniku jego śmierci, rezygnacji bądź usunięcia go z urzędu. Czas sprawowania urzędu może zostać wydłużony także na mocy decyzji prezydenta, przy rekomendacji parlamentu, kiedy kadencja sprawowana jest do wyznaczonego terminu. Członek Komisji Wyborczej może zostać usunięty z urzędu tylko przez prezydenta z powodu popełnienia rażących wykroczeń, niezdolności do sprawowania funkcji czy niekompetencji. Prezydent wyznacza przewodniczącego i wiceprzewodniczącego komisji spośród jej członków. W celu realizacji zadań Komisja ma do pomocy administrację (około 350 pracowników w centrali) oraz delegatury w każdej z dziewięciu prowincji. Do przeprowadzania konkretnych wyborów powołuje się komisje działające w lokalach wyborczych, złożone z wolontariuszy (nauczyciele, urzędnicy, ok. 200 tys.), których rekrutacją zajmuje się urzędnik wyborczy w każdej gminie.
Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.
Artykuły powiązane
Załączniki
Komentarze
Polecane
-
Oświadczenie Andrzeja Rzeplińskiego, prezesa Trybunału Konstytucyjnego
Andrzej Rzepliński -
Kaczorowski: Mitteleuropa po triumfie Trumpa
Aleksander Kaczorowski -
Piotrowski: Trybunał Konstytucyjny na straży wolnych wyborów i podstaw demokracji
Ryszard Piotrowski -
Prawnicy wobec sytuacji Trybunału Konstytucyjnego, badania i ankieta
Kamil Stępniak -
Skotnicka-Illasiewicz: Młodzież wobec Unii w niespokojnych czasach
Elżbieta Skotnicka-Illasiewicz
Najczęściej czytane
-
O naszym sądownictwie
Jan Cipiur -
Przepraszam, to niemal oszustwo
Stefan Bratkowski -
iACTA alea est
Magdalena Jungnikiel -
TK oddalił wniosek Lecha Kaczyńskiego dotyczący obywatelstwa polskiego
Redakcja -
Adwokat o reformie wymiaru sprawiedliwości
Rafał Dębowski
Brak komentarzy.