Specyfiką nowych mieszczan, dobrze wykształconych, mających spore i pozytywne doświadczenia w kontaktach wielokulturowych, sprawia, że pluralizm kulturowy jest dla nich wartością. Wielokulturowość i tolerancja stają się nie tylko postulatami normatywnymi, ale i dobrami, które można wymieniać na realny wzrost poziomu życia i dochodów, stają się warunkiem efektywnego rozwoju miasta we współczesnej gospodarce. To z kolei wpływa na wzrost zaufania społecznego będącego fundamentem każdego dobrze funkcjonującego społeczeństwa.

Kultura jest procesem nieustannego stawania się, dlatego potrzebuje efektywnych instytucji do jej wytwarzania. Jest to szczególnie istotne w dzisiejszych czasach, kiedy to właśnie kultura jest kołem zamachowym nowoczesnej gospodarki. Problem jednak w tym, że nowomieszczańska energia w tworzeniu kultury miejskiej rzadko znajduje efektywne wsparcie we władzach lokalnych.

Jednym z najbardziej istotnych i aktualnych problemów polskich miast jest dominacja polityki neoliberalnej, która w Polsce trafiła na wyjątkowo podatny grunt kulturowy z uwagi na słabość społeczeństwa obywatelskiego. Dogmatyczne trzymanie się tej polityki w dłuższej perspektywie przyniesie głęboki regres miastom, gdyż wyhamuje obywatelskie procesy odzyskiwania miast.

Polskim miastom wyraźnie brakuje spójnej preferencyjnej polityki miejskiej dla szeroko rozumianych instytucji kulturotwórczych. Władze miast niemal powszechnie, w myśl wolnorynkowych zaklęć, na tej samej zasadzie traktują niekomercyjne instytucje zorientowane na tworzenie kultury miejskiej, jak też te, których działalność zorientowana jest wyłącznie na generowanie zysku. Tworząca „klimat” miasta niszowa kawiarnia-galeria w wolnorynkowej konkurencji jest bez szans z dyskoteką nastawioną na sprzedaż hektolitrów piwa.

instytutobywatelski.pl