A w Polskiej Kronice Filmowej – oczy przecieram ze zdumienia chociaż w tamtym systemie spędziłam większość życia – relacja z 1 maja 1982 roku idą przez Warszawę ludzie z flagami, na przedzie kierownictwo partii i rządu i komentarze o radosnym podsumowaniu robotniczego trudu. Ani jednym słowem nie zająknęli się, że była w Warszawie jakaś inna demonstracja, jakiś inny pochód, jakieś inne flagi itp. Jeśli więc mówimy o wolności to świat wokół nas przekręcił się o 180 stopni. To każdy wie, ale nie każdy ceni.

Na pytanie Agnieszki Kublik jak on sam, prof. Janusz Czapiński ocenia III RP, psycholog mówi o szczęściu historycznym jakie nas spotkało, ale że „moglibyśmy być dzisiaj dużo dalej na drodze do sukcesu życiowego niż jesteśmy, gdyby nie popełniono wielu błędów i to takich, które trudno wybaczyć”

Z głównych błędów profesor wymienia zachłyśnięcie się neoliberalizmem – gdyby nie hasło – bogaćcie się – uważa – nie byłoby dziś tylu rozczarowanych. Drugi błąd – dopuszczono do otwierania zbyt wielu szkół prywatnych przez co wprowadzono odpłatność dla większości studentów co jest niezgodne z konstytucją. Trzeci błąd, to jakość sceny politycznej.

Prawdę mówiąc dziwi mnie, że taki mądry psycholog społeczny, jakim jest prof. Czapiński błędem nazywa, że po zerwaniu się z łańcucha gospodarki centralnie sterowanej tak wielu ludzi chciało drapieżnie korzystać z możliwości zarabiania i że im na to zezwolono. Nie wszyscy rzecz jasna potrafili i mogli z tego korzystać, ale wolność gospodarcza była nie tylko wielką szansą dla najbardziej przedsiębiorczych Polaków, była szansą na szybszy rozwój kraju. I właśnie Polska ze wszystkich demo-ludów najszybciej wygrzebała się z zapaści po rozpadzie RWPG. W latach 90-91 spadek PKB był w Polsce najniższy w regionie.