Stworzenie Sekcji Filtrującej, która wstępnie weryfikuje skargi do Trybunału wpływające z kilku wybranych Państw, nie usprawiedliwia i nie powinno zwalniać z obowiązku zamieszczenia choćby krótkiego uzasadnienia decyzji o stwierdzeniu niedopuszczalności skargi. Przeciwnie, ponieważ procedura taka stosowana jest jedynie wobec wybranych Państw, nie zaś na zasadach równości wobec wszystkich, decyzje takie winny być podejmowane ze starannością. Decyzje wydawane na podstawie art. 27 Konwencji winny być podejmowane przy zachowaniu jak najdalej idącej transparentności, dającej Skarżącym poczucie pewności, że ich skarga została w sposób wyczerpujący rozpatrzona.

Autorytet Trybunału wynika z usprawiedliwionego, powszechnego przekonania, że stanowi on instytucję oceniającą sprawy bezstronnie i wnikliwie, zawsze na pierwszym miejscu stawiając realizację sprawiedliwości proceduralnej. Jeżeli przekonanie to - a wraz z nim legitymacja Trybunału i szacunek do jego orzeczeń - ma pozostać bez uszczerbku, pożądane jest, aby instrumenty służące sprawnej wstępnej weryfikacji skarg były transparentne.

Decyzja pozbawiona uzasadnienia, które nie podlega zaskarżeniu i skutecznie zamyka drogę do dochodzenia w danej sprawie racji przed Trybunałem w oczywisty sposób budzi u Skarżącego niepokój i rozczarowanie. Z praktyki adwokatów wynika, że częstokroć wyczerpanie drogi krajowej, będące niezbędnym warunkiem dopuszczalności skargi, trwa wiele lat. Trybunał postrzegany jest przez Skarżących jako ostatnia nadzieja nie tyle na wygranie sprawy, co na uzyskanie potwierdzenia, że wyrządzono im niesprawiedliwość i naruszono ich podstawowe prawa i wolności. Dotyczy to zarówno spraw majątkowych, w których przez opieszałość lub błędy krajowego wymiaru sprawiedliwości dochodzi do utraty majątków gromadzonych przez pokolenia. Nie bez znaczenie pozostaje to także w sprawach karnych, gdzie brak elementarnych składników sprawiedliwego procesu prowadzi do nieuzasadnionego długotrwałego faktycznego pozbawienia wolności lub nieodwracalnego zszargania reputacji i zniszczenia życia prywatnego podejrzanych i oskarżonych.

Bardzo istotne w omawianym kontekście są głosy dochodzące z Trybunału o pogarszającej się jakości wnoszonych skarg, z których część jest odrzucana decyzjami wydawanymi na podstawie art. 27 Konwencji. W sytuacji, gdy skarżący oraz ich pełnomocnicy posiadaliby w uzasadnieniu decyzji Trybunału informację o tym, jakie były przyczyny decyzji Trybunału o skreśleniu sprawy, w przyszłości nie kierowaliby do Trybunału skarg nie spełniających wymogów proceduralnych.