Świat



Świecka Francja? Dekonstrukcja zasady laickości we Francji

Aristid Briand| Conseil d’État| Francja| Francuska ustawa z 9 grudnia 1905 r. o rozdziale kościołów i państwa| Kościół| laickość| państwo świeckie| relacje państwo-kościół| republikanizm

włącz czytnik

Sądy niezmiennie, ale i z różnym skutkiem badały przesłanki działań władz uchwałodawczych przy okazji kontroli zgodności z prawem wspomnianych uchwał samorządowych, dążąc do wyjaśnienia, czy były one podyktowane i uzasadnione miej­scowym interesem publicznym. W orzecznictwie francuskiego sądownictwa admini­stracyjnego pojęcie miejscowego interesu publicznego, inaczej zwanego miejscową użytecznością publiczną, jest uznane za warunek legalności działań lokalnej władzy publicznej i towarzyszących jej wydatków. Z braku ścisłej prawno-pozytywnej czy doktrynalnej definicji pojęcia „lokalnego interesu publicznego”, organy sądowe okre­ślają i precyzują każdorazowo a posteriori jego ramy. Warto podkreślić, że sądy administracyjne badające tego rodzaju sprawy nie zajmują się kontrolą takich kwestii jak celowość działań, wysokość i zasadność wydatków, sytuacja finansowa samorządów czy nawet ocena samego przywoływanego interesu publicznego, stwierdzają — w każ­dym przypadku — istnienie lub brak lokalnego interesu publicznego w decyzyjnych poczynaniach uprawnionych władz samorządowych. Sąd stara się dokładnie i konkretnie określić istotę i treść miejscowego interesu publicznego, stanowiącego determinu­jącą przesłankę prawidłowości — zgodnego z uprawnieniami kompetencyjnymi — udziału samorządów w poddawanych ocenie działaniach. Ten angażujący środki publiczne udział musi służyć korzyści mieszkańców lub rozwojowi obszaru działania władz samorządowych.

W sprawie dotyczącej organów z kościoła w Trélazé Rada Stanu uznała, że dzia­łania polegające na kupnie i renowacji instrumentu dyktowane zamiarem rozwoju na­uczania muzycznego i — szerzej — artystycznego odpowiadają kryterium lokalnego interesu publicznego. Ze stanowiska sądu można wyczytać, że lokalny interes publicz­ny charakteryzuje się m.in. dążeniem do sprostania potrzebom miejscowej populacji w zakresie rozwoju szkolnictwa artystycznego. Przedstawiciel gminy podkreślał w swym wystąpieniu, że organy będą używane w ramach gminnej polityki edukacyj­nej. Rada Stanu wskazała, że dostępność instrumentu pozwoli na organizowanie róż­nych imprez kulturalnych (np. festiwali muzycznych), które dla małej rolniczej gmi­ny mogą być realnym i silnym bodźcem rozwoju życia kulturalnego. W ten sposób sąd objął ramami lokalnego interesu publicznego przedmiot lokalnego rozwoju kul­turalnego. Bez wątpienia, samorząd terytorialny jest powołany do służenia interesom gmin i ich mieszkańców, najczęściej też wystarczy sądowi stwierdzić, że miejscowa inicjatywa odpowiada, zważywszy okoliczności, potrzebom mieszkańców i gminy, aby mógł skonstatować istnienie lokalnego interesu publicznego.

Świat

Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.

 
 
 

Załączniki

Brak załączników do artykułu.

 
 
 

Komentarze

Brak komentarzy.