Świat
Świecka Francja? Dekonstrukcja zasady laickości we Francji
Aristid Briand| Conseil d’État| Francja| Francuska ustawa z 9 grudnia 1905 r. o rozdziale kościołów i państwa| Kościół| laickość| państwo świeckie| relacje państwo-kościół| republikanizm
włącz czytnikIII. LOKALNY INTERES PUBLICZNY WE FRANCUSKIM PORZĄDKU PRAWNYM
Generalny kodeks samorządów terytorialnych, kluczowy dla działania lokalnych jednostek terytorialnych akt prawny, w art. L. 2121–29 określa m.in., że: „Rada gminy reguluje sprawy gminne wydając uchwały. […] We wszystkich działaniach Rada gminy kieruje się interesem lokalnym”. Ta dyspozycja prawna, będąca niejako wyrazem ogólnej klauzuli kompetencyjnej, narzuca gminie, a ściślej jej organowi prawodawczemu, wymóg kierowania się we wszystkich podejmowanych działaniach lokalnym interesem publicznym. W obecnym kształcie pozytywnego prawa francuskiego gmina może (z niewielkimi zastrzeżeniami) — nie przekraczając swych kompetencji — wydawać uchwały i działać we wszystkich dziedzinach i zakresach reprezentatywnych dla lokalnego interesu publicznego. Zgodnie z ujęciem francuskiej doktryny, lokalny interes publiczny wyznacza podstawa i celowość działań samorządów terytorialnych.
W obu rozpatrywanych sprawach Rada Stanu przy okazji kontroli zgodności z prawem kwestionowanych uchwał — a co za tym idzie — podstaw i przeznaczenia ustalonych w nich wydatków, podkreśliła wyraźne istnienie lokalnego interesu publicznego i przyznała mu determinujące znaczenie. Lokalny interes publiczny stanowi fundament lokalnych inicjatyw i zwornik lokalnych wydatków, trudno zatem się dziwić, że jego istnienie w obu rozpatrywanych sprawach podważali skarżący, zaś Rada Stanu badając legalność przedmiotu skarg także odwołała się do tego — jak się okazało — determinującego parametru, stwierdzając jego istnienie. Lokalny interes publiczny stanowi zatem kluczowe kryterium, które powinno być spełnione przy podejmowaniu lokalnych inicjatyw, stanowiąc niejako „tytuł do działania”. Zdefiniowanie pojęcia lokalnego interesu publicznego nie jest łatwym zadaniem, każdorazowo wynika on z dyskrecjonalnego uznania kompetentnej władzy, w tym przypadku organu uchwałodawczego — rady gminy czy miasta. W przypadku uznania, że dane działanie mieści się w ramach lokalnego interesu publicznego, organ może uruchomić środki na jego sfinansowanie, w przeciwnym razie nie ma takiego obowiązku.
Dwie rozpatrywane sprawy i ich odmienna interpretacja przez organy uchwałodawcze i ich oponentów (autorów skarg) stanowią doskonałą ilustrację możliwości krańcowo różnej oceny kryterium lokalnego interesu publicznego w często poważnie skonfliktowanych środowiskach lokalnych. Lokalny interes publiczny może być użyty zarówno w sposób pozytywny w celu wsparcia czy przeforsowania pewnych działań, jak i negatywny w celu ich kontestowania.
Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.
Załączniki
Komentarze
Polecane
-
Oświadczenie Andrzeja Rzeplińskiego, prezesa Trybunału Konstytucyjnego
Andrzej Rzepliński -
Kaczorowski: Mitteleuropa po triumfie Trumpa
Aleksander Kaczorowski -
Piotrowski: Trybunał Konstytucyjny na straży wolnych wyborów i podstaw demokracji
Ryszard Piotrowski -
Prawnicy wobec sytuacji Trybunału Konstytucyjnego, badania i ankieta
Kamil Stępniak -
Skotnicka-Illasiewicz: Młodzież wobec Unii w niespokojnych czasach
Elżbieta Skotnicka-Illasiewicz
Najczęściej czytane
-
O naszym sądownictwie
Jan Cipiur -
Przepraszam, to niemal oszustwo
Stefan Bratkowski -
iACTA alea est
Magdalena Jungnikiel -
TK oddalił wniosek Lecha Kaczyńskiego dotyczący obywatelstwa polskiego
Redakcja -
Adwokat o reformie wymiaru sprawiedliwości
Rafał Dębowski
Brak komentarzy.