Świat
System konstytucyjny w Republice Słowackiej
Czechosłowacja| ETPC| Gaulieder| Slowacja
włącz czytnik17 lipca 1992 roku słowacka Rada Narodowa przyjęła Deklarację suwerenności Republiki Słowackiej jako podstawy suwerennego państwa narodu słowackiego. 1 września 1992 roku parlament uchwalił konstytucję Słowacji, która weszła w życie miesiąc później. Mimo sondaży wskazujących chęć pozostania obu narodów w federacji, premierzy obu krajów podpisali umowę, w wyniku której z dniem 1 stycznia 1993 roku powstały dwa odrębne państwa.
Nowa konstytucja niepodległej Słowacji wprowadzała ustrój parlamentarno-gabinetowy zachowujący trójpodział władzy na: ustawodawczą – jednoizbowa 150-osobowa słowacka Rada Narodowa; wykonawczą – prezydent i rząd oraz sądowniczą – niezawisłe sądy. Wprowadzała także nowe instytucje – Sąd Konstytucyjny Republiki Słowackiej i Najwyższy Urząd Kontroli. Ważną kwestią było implementowanie do aktu konstytucyjnego niemalże całości postanowień zawartych w Karcie podstawowych praw i wolności.
Próbując znaleźć właściwe rozwiązania, zapewniające podstawy prawidłowego funkcjonowania państwa i jego rozwoju, Konstytucję Republiki Słowackiej nowelizowano w latach 1998, 1999, 2001, dwukrotnie w 2004, 2005 oraz dwukrotnie w 2006. Największa była nowelizacja z 23 stycznia 2001 roku, która zmieniła dużą część postanowień konstytucyjnych.
Uregulowano m.in. relacje między prawem wewnętrznym a prawem międzynarodowym, rozszerzono zakres ochrony przed Sądem Konstytucyjnym (SK), ale przede wszystkim wprowadzono nową instytucję – Publicznego Obrońcy Praw, czyli słowackiego ombudsmana, którego zadaniem miała być ochrona podstawowych praw i wolności oraz współdziałanie w tym celu z prokuraturą i innymi organami państwowymi. Spośród innych nowelizacji należy zwrócić uwagę na pierwszą z dwóch dokonanych w 2006 roku. Poprawiono w niej przepisy dotyczące działania Publicznego Obrońcy Praw, umożliwiając mu m.in. występowanie przed Sądem Konstytucyjnym. Zmieniono również przepisy regulujące działanie instytucji państwowych, mające wpływ na ochronę praw i wolności (np. ustawę o sądach) czy też zmieniające określone prawa i obowiązki w sposób bezpośredni lub pośredni (np. nowelizacja ustawy o prawie petycji, nowa ustawa o partiach i ruchach politycznych, ustawa antydyskryminacyjna czy ustawa dotycząca utworzenia wojska złożonego z żołnierzy zawodowych).
Zawartość i treści prezentowane w serwisie Obserwator Konstytucyjny nie przedstawiają oficjalnego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego.
Artykuły powiązane
Załączniki
Komentarze
Polecane
-
Oświadczenie Andrzeja Rzeplińskiego, prezesa Trybunału Konstytucyjnego
Andrzej Rzepliński -
Kaczorowski: Mitteleuropa po triumfie Trumpa
Aleksander Kaczorowski -
Piotrowski: Trybunał Konstytucyjny na straży wolnych wyborów i podstaw demokracji
Ryszard Piotrowski -
Prawnicy wobec sytuacji Trybunału Konstytucyjnego, badania i ankieta
Kamil Stępniak -
Skotnicka-Illasiewicz: Młodzież wobec Unii w niespokojnych czasach
Elżbieta Skotnicka-Illasiewicz
Najczęściej czytane
-
O naszym sądownictwie
Jan Cipiur -
Przepraszam, to niemal oszustwo
Stefan Bratkowski -
iACTA alea est
Magdalena Jungnikiel -
TK oddalił wniosek Lecha Kaczyńskiego dotyczący obywatelstwa polskiego
Redakcja -
Adwokat o reformie wymiaru sprawiedliwości
Rafał Dębowski
Brak komentarzy.