Po drugie – przy bliższej analizie ogólna formuła art. 70 proj. u. TK wydaje się wręcz myląca, a skala nowości – nie tak istotna, jak mogłoby się wydawać prima facie. W istocie, sytuacja przedstawia się wręcz przeciwnie – zakończenie kadencji Sejmu i Senatu wpływa (sic!) na tok postępowania przed Trybunałem; jedynie zakres i kierunek tego wpływu będzie różny w zależności od okoliczności. Możliwe są w tej mierze trzy scenariusze: (a) jeżeli przed zakończeniem kadencji Sejmu i Senatu Trybunał zawiadomił wnioskodawców o terminie rozprawy lub posiedzenia niejawnego, na którym sprawa ma być rozpoznana, postępowanie toczy się nadal – bez udziału wnioskodawcy (następuje więc w tym wypadku odejście od modelu postępowania przed Trybunałem jako postępowania skargowego i to w oparciu o dyskusyjną naszym zdaniem przesłankę, jaką jest stan zaawansowania sprawy; występuje też w tym zakresie sprzeczność z art. 89 ust. 1 proj. u. TK, według którego uczestnictwo wnioskodawcy na rozprawie jest obowiązkowe – pod rygorem jej odroczenia lub umorzenia postępowania); (b) w pozostałych przypadkach Trybunał postępowanie zawiesza, a następnie (ba) podejmuje je – jeżeli wniosek poprze grupa 50 posłów lub 30 senatorów kolejnej kadencji Sejmu i Senatu w terminie 6 miesięcy po zakończeniu dotychczasowej kadencji Sejmu i Senatu albo (bb) umarza.

Po trzecie – jeżeli zaproponowane w projekcie rozwiązanie, zakładające „przełamanie” czy też ograniczenie zasady dyskontynuacji, miałoby mieć istotnie walor systemowy, powinno ono zostać odniesione także do działających w postępowaniu przed Trybunałem Marszałków Sejmu i Senatu.

Po czwarte – brak klarownej koncepcji istoty regulacji zwartej w art. 70-72 proj. u. TK jest widoczny także z perspektywy systemowej. Przepisy te zostały zamieszczone po regulacji dotyczącej możliwości zawieszenia postępowania w razie wniesienia przez skarżącego nadzwyczajnego środka zaskarżenia (art. 68 proj. u. TK), lecz nie bezpośrednio, ale – co można odnotować z pewnym zdziwieniem – po przepisie dotyczącym możliwości wydania przez Trybunał postanowienia tymczasowego o zawieszeniu lub wstrzymaniu wykonania orzeczenia w sprawie, której dotyczy skarga konstytucyjna (art. 69 proj. u. TK).