12.   Koniec kadencji parlamentu a legitymacja grupy parlamentarzystów do wystąpienia do TK (art. 70-72 proj. u. TK)

Istotnym novum wprowadzanym przez projekt jest sposób rozwiązania problemów związanych z procedowaniem w sprawach, w których wnioskodawcą (uczestnikiem) jest grupa posłów lub senatorów. Instytucja legitymacji czynnej grupy posłów lub senatorów jest skądinąd niezwykle interesująca i wywołuje także szereg innych pytań, na które odpowiedzi pozostają jednak poza spektrum regulacji projektu (tytułem przykładu można wskazać kwestię dopuszczalności sanowania braku legitymacji w drodze uzupełniania brakujących podpisów). Co do kwestii wskazanej na wstępie, projekt przewiduje – przynajmniej nominalnie (zob. art. 70 proj. u. TK) odstąpienie od wypracowanej w dotychczasowym orzecznictwie zasady dyskontynuacji postępowania przed Trybunałem w razie zakończenia kadencji Sejmu i Senatu w sprawach wszczętych na podstawie wniosku grupy posłów lub senatorów. Sposób realizacji tej koncepcji nasuwa jednak daleko posunięte wątpliwości.

Po pierwsze – projekt zaciera różnice pomiędzy kategorialnie różnymi kwestiami: możliwością kontynuowania postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym mimo braku (de iure) wnioskodawcy (zob. art. 70 i art. 72 ust. 2 proj. u. TK) oraz tokiem tego postępowania, w szczególności istnieniem lub brakiem obowiązku zawieszenia postępowania (oraz jego konsekwencjami; zob. art. 71 oraz art. 72 ust. 1 proj. u. TK). W efekcie, trudno o całkowicie jednoznaczną wykładnię przywołanych przepisów.