Ze smutkiem muszę także wspomnieć o niefrasobliwości legislacyjnej władzy ustawodawczej - w tym niestety również Senatu - która polega na wydawaniu co kilka tygodni lub miesięcy kolejnych ustaw o Trybunale Konstytucyjnym. Stwarza to Trybunałowi liczne utrudnienia organizacyjne i proceduralne oraz wymusza na nim poświęcanie uwagi ocenie konstytucyjności ustawowych podstaw działania Trybunału zamiast orzekać w innych sprawach.

Nie sposób też pominąć arbitralnego przyznania sobie przez Prezes Rady Ministrów kompetencji do odmowy ogłaszania wyroków Trybunału w dziennikach urzędowych, a ostatecznie przyznania sobie przez bliżej nieokreśloną władzę - kompetencji do wskazywania wyroków, które zamierza honorować, i tych, których uszanowania zakazuje. Te działania są niezrozumiałe z punktu widzenia Konstytucji i nie da się ich opisać w kategoriach prawnych. Można je opisać wyłącznie w kategoriach siły przyobleczonej w pozór prawa.

Mimo tych wszystkich przeszkód sędziowie Trybunału Konstytucyjnego starają się - zgodnie z rotą swojego ślubowania - służyć Narodowi i stać na straży Konstytucji, a swoje obowiązki wypełniać bezstronnie i z najwyższą starannością. Strzegąc Konstytucji, którą Naród sam dla siebie ustanowił i której z tego względu zwykła bieżąca większość parlamentarna zmienić nie może. W ten sposób chronią suwerenną decyzję Narodu o związaniu się Konstytucją przed pochopnymi zmianami motywowanymi doraźnymi interesami politycznymi.

Trybunał wydał w tym roku przed wakacjami trybunalskimi, tj. do pierwszej połowy sierpnia, 23 wyroki i 48 postanowień kończących postępowanie. Ponadto na etapie wstępnej kontroli skarg konstytucyjnych i wniosków wydał łącznie 598 postanowień i zarządzeń. Wyroków, w których Trybunał orzekł niekonstytucyjność co najmniej jednego z zakwestionowanych przepisów, było 11 i dotyczyły one: grudniowej nowelizacji ustawy o Trybunale z 2015 r.[23], ustawy lipcowej o Trybunale z 2016 r.[24], odwołań od orzeczeń Państwowej Komisji Wyborczej[25], dostępu Ministra Sprawiedliwości do akt spraw sądowych w sądach wojskowych[26], dostępu do pytań testowych z końcowych egzaminów lekarskich[27], postępowania upadłościowego[28], egzaminu na prawo jazdy dla osób niepełnosprawnych[29], zasad sporządzania kasacji od orzeczenia sądu drugiej instancji[30], wysokości opłat w postępowaniu egzekucyjnym w administracji[31], zasad umieszczania osób całkowicie ubezwłasnowolnionych w domach opieki społecznej[32] oraz zasad zwrotu nienależnie pobranego świadczenia rehabilitacyjnego[33].

Jak łatwo zauważyć, tegoroczne wyroki stwierdzające niekonstytucyjność co najmniej jednego z zakwestionowanych przepisów zapadły w sprawach, których przedmiotem jest potrzeba ochrony podmiotowości człowieka. Trudno je uznać za przejaw ingerencji Trybunału w sferę rządzenia, przypadającą władzy politycznej.